[37]
77. Zwierciadło ci przedstawi wdzięków twych więdnięcie,
Zegar, jak w dal ucieka chwil twych barwna wstęga;
Na białych kartach duszy wyciśniesz pieczęcie
By ci księgą mądrości mogła być ta księga.
Ze zmarszczek, które wiernie zwierciadło pokaże,
Głos nagrobnych napisów do ciebie zagada,
Z tykania, które będziesz słyszał w tym zegarze
Koci krok czasu, co się ku wieczności skrada;
[38]
Czego zaś nie pomieści pamięć twa, niech zleci
Czujnej opiece białych kart ku ich ozdobie,
Niech one wychowują mózgu twego dzieci,
W przyszłości coś nowego wyczytasz o sobie;
Ilekroć na tę księgę zwrócisz kiedyś oczy,
Niech własne twe bogactwo przed tobą roztoczy.
