[43]
89. Mów, że ci jakiś błąd mój mnie kazał unikać,
A ja wnet ludziom prawić zacznę o tym błędzie;
Mów, że ja jestem chromy, wnet zacznę utykać;
Rób jakie chcesz zarzuty, obrony nie będzie.
Takiej hańby na moim nie wypiszesz czole,
Aby usprawiedliwić swoich łask odmianę,
Jaką ja sam wypiszę; poznawszy twą wolę,
Zrzeknę się znajomości i obcym się stanę;
Nigdy tam nie zabłądzę, gdzie cię zastać można,
Twe drogie imię w ustach moich nie zagości,
Ażebym świętokradzko, gdy przyjdzie myśl zdrożna,
Nie wspomniał przypadkowo naszej znajomości;
Wraz z tobą ze samego siebie będę szydził,
Nie mogę bowiem kochać, gdzieś ty znienawidził.
