Strona:PL Lagerlöf - Gösta Berling T2-3.djvu/312: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m numeracja stron |
|||
| Status strony | Status strony | ||
| - | + | Uwierzytelniona | |
| Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
{{tab}}Opanowała go straszna trwoga.<br> |
{{tab}}Opanowała go straszna trwoga.<br> |
||
{{tab}}— Niech pani nie wystawia starców na taką próbę, znowu staliby się lekkomyślnymi biesiadnikami. Biedni rezydenci! Co się też z nimi stanie, Boże!<br> |
{{tab}}— Niech pani nie wystawia starców na taką próbę, znowu staliby się lekkomyślnymi biesiadnikami. Biedni rezydenci! Co się też z nimi stanie, Boże!<br> |
||
{{tab}}— Dam ci Ekeby, Gösto, ale wzamian musisz mi przysiądz, że zwrócisz wolność swojej żonie. |
{{tab}}— Dam ci Ekeby, Gösto, ale wzamian musisz mi przysiądz, że zwrócisz wolność swojej żonie. Nie dla ciebie taka wielka dama. Za dużo cierpiała tu, w tym dzikim kraju, tęskni do swojej ojczyzny słonecznej. Pozwól jej odjechać. Za to dam ci Ekeby.<br> |
||
Nie dla ciebie taka wielka dama. Za dużo cierpiała tu, w tym dzikim kraju, tęskni do swojej ojczyzny słonecznej. Pozwól jej odjechać. Za to dam ci Ekeby.<br> |
|||
{{tab}}Teraz uklękła i hrabina {{korekta|Eżbieta|Elżbieta}} u łoża majorowej.<br> |
{{tab}}Teraz uklękła i hrabina {{korekta|Eżbieta|Elżbieta}} u łoża majorowej.<br> |
||
{{tab}}— Już nie tęsknię więcej. On, który jest moim mężem, rozwiązał zagadkę i znalazł sposób życia dla mnie. Nie mogę być surową i twardą, nie mogę mu wciąż przypominać skruchy i pokuty. |
{{tab}}— Już nie tęsknię więcej. On, który jest moim mężem, rozwiązał zagadkę i znalazł sposób życia dla mnie. Nie mogę być surową i twardą, nie mogę mu wciąż przypominać skruchy i pokuty. |
||