Strona:Ruch kobiecy w Polsce. Cz. II.djvu/21: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Himiltruda (dyskusja | edycje) |
|||
| Status strony | Status strony | ||
| - | + | Uwierzytelniona | |
| Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{tab}}Tęgie młoty w walce o równouprawnienie kobiet walą ze szpalt dzienników i z mównic publicznych. Zabierają głos nietylko publicystki, ale i powieściopisarki, poetki, a nawet artystki malarki (M. Dulębianka).<br> |
{{tab}}Tęgie młoty w walce o równouprawnienie kobiet walą ze szpalt dzienników i z mównic publicznych. Zabierają głos nietylko publicystki, ale i powieściopisarki, poetki, a nawet artystki malarki (M. Dulębianka).<br> |
||
{{tab}}El. Orzeszkowa w imieniu kobiet Polski i Litwy zgłosiła odezwę<ref>Przedrukowana w zeszycie |
{{tab}}El. Orzeszkowa w imieniu kobiet Polski i Litwy zgłosiła odezwę<ref>Przedrukowana w zeszycie 14—15 Nowego Słowa Turzymy z 1907 r.</ref> do posłów polskich w I-ej Dumie, wyliczając zasługi kobiet, którym wzamian za nie należą się równe prawa. Odezwę, utrzymaną w tonie kompromisowym, podpisały przeważnie kobiety z obozu konserwatywnego, zaufawszy wielkiemu nazwisku Orzeszkowej, która, bardzo postępowa zawsze — unikała jednak zbyt gwałtownych wywrotów.<br> |
||
{{tab}}Do grupy umiarkowanych feministek należy z pomiędzy powieściopisarek naszych Marja Rodziewiczówna, b. redaktorka Polskiego łanu i autorka szeregu artykułów wstępnych i odezw, popierających sprawę kobiecą.<br> |
{{tab}}Do grupy umiarkowanych feministek należy z pomiędzy powieściopisarek naszych Marja Rodziewiczówna, b. redaktorka Polskiego łanu i autorka szeregu artykułów wstępnych i odezw, popierających sprawę kobiecą.<br> |
||
{{tab}}Z lewicą ruchu kobiecego, nie uznającą żadnych kompromisów, idzie zawsze M. Konopnicka, przewodnicząca I-go Zjazdu kobiet polskich w Warszawie, {{Korekta|poświęconega|poświęconego}} sprawom równouprawnienia, kierowniczka akcji wyzwoleńczej w Galicyi w 1908 r. Mowy jej, wygłoszone wówczas w Warszawie<ref>Nowe Słowo |
{{tab}}Z lewicą ruchu kobiecego, nie uznającą żadnych kompromisów, idzie zawsze M. Konopnicka, przewodnicząca I-go Zjazdu kobiet polskich w Warszawie, {{Korekta|poświęconega|poświęconego}} sprawom równouprawnienia, kierowniczka akcji wyzwoleńczej w Galicyi w 1908 r. Mowy jej, wygłoszone wówczas w Warszawie<ref>Nowe Słowo 14—15 z 1907 r.</ref> i we Lwowie<ref>Nowa Gazeta 1908 r.</ref> oddziałały silnie na ogół, niechętny sprawie kobiecej.<br> |
||
{{tab}}Do publicystek, które ze spalt dzienników i z mównic {{Korekta|pnblicznych|publicznych}} najczęściej i najgoręcej przemawiają w obronie równouprawnienia kobiet, żądając go bez żadnych zastrzeżeń, należą: P. Kuczalska-Reinschmit, Iza Moszczeńska<ref>Szereg artykułów jej pióra w książce „Kobieta współczesna“ (wyd. „Bluszczu“) obejmuje wszystkie niemal dziedziny życia, zadań i warunków bytu kobiety.</ref>, K. Bujwidowa, M. Turzyma, M. {{pp|Dulębian|ka}} |
{{tab}}Do publicystek, które ze spalt dzienników i z mównic {{Korekta|pnblicznych|publicznych}} najczęściej i najgoręcej przemawiają w obronie równouprawnienia kobiet, żądając go bez żadnych zastrzeżeń, należą: P. Kuczalska-Reinschmit, Iza Moszczeńska<ref>Szereg artykułów jej pióra w książce „Kobieta współczesna“ (wyd. „Bluszczu“) obejmuje wszystkie niemal dziedziny życia, zadań i warunków bytu kobiety.</ref>, K. Bujwidowa, M. Turzyma, M. {{pp|Dulębian|ka}} |
||