Wikiźródła

Strona:PL Barczewski - Kiermasy na Warmji.djvu/96: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycja
Nie podano opisu zmian
 
Status stronyStatus strony
-
Problemy
+
Przepisana
Treść strony (podlegająca transkluzji):Treść strony (podlegająca transkluzji):
Linia 1: Linia 1:
łej dłoni i każdy paluszek poruszając przy takich słowach:<br>
łej dłoni i każdy paluszek poruszając przy takich słowach:<br>
{{tab}}— Kaśku, tu (w dłoni) seroczka krupki warzuła; tanin (paluszkowi) dała, tamu dała, tamu (ostatniemu) łepek lurwała i do nieba poleciała.<br>
{{tab}}— Kaśku, tu (w dłoni) seroczka krupki warzuła; tamu (paluszkowi) dała, tamu dała, tamu (ostatniemu) łepek lurwała i do nieba poleciała.<br>
{{tab}}Dziecko wesołe mile patrzy na tą całą procedurę, spogląda raz w niebo wypogodzone, raz na ciotkę Lucę szczęśliwą jak anioł stróż nad grzecznem dzieckiem Kaśka chce się oczywiście czego spytać — ale jeszcze nie może... i trzepie się, jak młody ptaszek na gałązce.<br>
{{tab}}Dziecko wesołe mile patrzy na tą całą procedurę, spogląda raz w niebo wypogodzone, raz na ciotkę Lucę szczęśliwą jak aniół stróż nad grzecznem dzieckiem. Kaśka chce się oczywiście czego spytać — ale jeszcze nie może... i trzepie się, jak młody ptaszek na gałązce.<br>
{{tab}}Za to Finka i Joanka, Slaśka i Baśka, Dośka i Waleśka i... jeszcze ich więcej — pytają się:<br>
{{tab}}Za to Finka i Joanka, Slaśka i Baśka, Dośka i Waleśka i... jeszcze ich więcej — pytają się:<br>
{{tab}}— Ciotko, czy i my przydziam do nieba?<br>
{{tab}}— Ciotko, czy i my przydziam do nieba?<br>
{{tab}}— Przydzieta — pochwala zawsze miła ciotka Luca — jano bądźta grzeczne, pobożne i posłuszne.<br>
{{tab}}— Przydzieta — pochwala zawsze miła ciotka Luca — jano bądźta grzeczne, pobożne i posłuszne.<br>
{{tab}}— A czy to daleko do nieba? — Moje dzieci — dodaje ciotka — do nieba wysoko i daleko, daleko...<br>
{{tab}}— A czy to daleko do nieba?<br>
{{tab}}— Moje dzieci — dodaje ciotka — do nieba wysoko i daleko, daleko...<br>
{{tab}}A siuła lat trzeba jiść do niego? — pytają dzieci.<br>
{{tab}}A siuła lát trzeba jiść do niego? — pytają dzieci.<br>
{{tab}}— Gwáłt — odpowiada ciotka Luca — ja już lida sietomdziesiąt lat, a zawdy gwałtam, i zawdy sama, a jeszcze nie zaszłam... Kiedy Zajda jario Bóg sam zie. Bądźta bogobojne, a zajdzieta i wy.<br>
{{tab}}— Gwáłt — odpowiada ciotka Luca — já już jida sietomdziesiąt lát, a zawdy gwáłtam, i zawdy sama, a jeszcze nie zaszłam... Kiedy zájda jano Bóg sám zie. Bądźta bogobojne, a zajdzieta i wy.<br>
{{tab}}Podobnie chłopcy „kiele“ dziadka, zadają mu różne zapytania a on odpowiada i znów pyta.<br>
{{tab}}Podobnie chłopcy „kiele“ dziadka, zadają mu różne zapytania a on odpowiada i znów pyta.<br>
{{tab}}— Michałku poziedz że mi, czego brák wszystkiego na przykład do woza? Michałek „zie“ i śmiało odpowiada, a wszyscy ciekawie słuchają.<br>
{{tab}}— Michałku poziedz że mi, czego brák wszystkiego na przykład do woza?<br>
{{tab}}Michałek „zie“ i śmiało odpowiada, a wszyscy ciekawie słuchają.<br>
{{tab}}Do woza brák: — ale nie wie jak tu zacząć?<br>
{{tab}}Do woza brák: — ale nie wie jak tu zacząć?<br>
{{tab}}— Dziadku ja ziam! — prysnął mały Maciek.<br>
{{tab}}— Dziádku já ziam! — prysnął mały Maciek.<br>
{{tab}}— Dziadku ja też — powoli-dodaje Kubal.<br>
{{tab}}— Dziádku já też — {{korekta|powoli-dodaje|powoli dodaje}} Kubal.<br>
{{tab}}Ale dziadek się uparł na Michałka i rzecze:<br>
{{tab}}Ale dziadek się uparł na Michałka i rzecze:<br>
{{tab}}— Dajtaż mu pokój, łon też zie i pozie wanta wyraźnie choc pomału.<br>
{{tab}}— Dájtaż mu pokój, łon też zie i pozie wáma wyraźnie choc pomału.<br>
{{tab}}W tem Michałek wydając głos pewien siebie liczy głośno:
{{tab}}W tem Michałek wydając głos pewien siebie liczy głośno:<br>
⚫
{{tab}}— Do jednego woza náleżą sztery koła, dwa łosie, jedna dyślá, dwoje drábzi;<br>

⚫
— Do jednego woza náleżą sztery koła, dwa łosie, jedna dyślá, dwoje drábzi;<br>
Źródło: „https://pl.wikisource.org/wiki/Strona:PL_Barczewski_-_Kiermasy_na_Warmji.djvu/96”