Strachy nocne
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Strachy nocne |
| Pochodzenie | Poezye Studenta Tom I |
| Wydawca | F. A. Brockhaus |
| Data wyd. | 1863 |
| Miejsce wyd. | Lipsk |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tom I |
| Indeks stron | |
Szedłem wieczór, sam, samotny,
O mej lubej dumający;
O jej modrych smutnych oczach,
Snem tęsknoty smętnie śniący —
Dzwon wieczorny rozemdlał w niebo
Dźwięki, co lecą tam w górę
I spadającą rosą k’ziemi
Drżały, pieszcąc się ponure. —
W tem krzyk cichej trwogi w dali —
Głos mi dobrze znany słyszę,
O! jej to głos od słowiczych
Pień uroczej przerwał ciszę! —
I wybiega luba moja,
Cała drżąca ku mnie leci,
Ni to łania ulękniona
Śnieżną szatą w wieniec świeci,
Ach! tyś tutaj? dzięki niebu! —
W gaj wybiegłam, dumać miło,
Jakiś straszny strach mnie przeląkł,
Jakieś — widmo mnie goniło —
Daj mi dłoń — o drżę znużona.
Takie strachy o mój luby —
Już myślałam że tam padnę
I nie ujdę śmierci — zguby. —
«Dobrze ci tak moja miła!
Bez kochanka nie czyń kroku,
Bo bez niego wszędzie straszno,
A z nim pełen świat uroku. —
Moja duszo! — życie moje!
Złóż tu skromnie! pókim żywy,
Wszystkie piekła tknąć cię nie śmią
Na kochanka piersi tkliwej!»
