Wikiźródła

Strona:Antoni Schneider - Babiagóra w Beskidach.djvu/10

Ta strona została przepisana.

tamże roślin. Mała część gatunków roślin alpejskich na szczycie Babiejgóry się znajdujących nie okazuje nic szczególnego, gdyż je w Tatrach i Alpach Pokucia znaleść można. Najobficiej porastają Aconitum camarum, Gentiana ciliata, Campanulae i Saxifragae, które kwiatami swemi na wiosnę, na wzór dywana, szczyt Babiejgóry ubarwiają. Flora leśnej strefy tej góry, z wyjątkiem niektórych gatunków, podobną jest do górskiej reszty Karpat[1]. Co do fauny, to ta również ma na Babiejgórze wiele własnych okazów, szczególnie w płazach i owadach, które się według zdań W. Pola do tak zwanej fauny halskiej liczą. Niektóre żyjące na Babiejgórze ssaki, wymienił nestor zoologów krajowych Dr. Zawadzki, w dziele swem: Fauna der galizischen und bukowinischen Wirbelthiere. Stuttgart 1840. Nowszemi czasy znany z prac przyrodniczych Dr. Nowicki, w swej rozprawie: Przegląd prac dotychczasowych o kręgowcach Galicyjskich, wymienił niektóre na Babiejgórze znachodzące się ssaki, ptaki i płazy[2]; w innem zaś opracowaniu opisał niektóre odkryte tu owady[3].

 Grzbietem Beskidu, po nad który wystrzeliła Babiagóra, przechodzi główny dział wód europejskich. Wodny dział Babigórski, otaczają na około przypory czyli ramiona tej góry, i rozłożone pomiędzy niemi doliny z mnogiemi cieklinami. U południowych stóp jej rozłożyła się dolina, czyli raczej wzgórzysta i pagórkowata wyżyna, Czarnej Orawy; po północnej stronie zaś dolina Skawicy, wdarła się od Skawy, powyż Makowa, po pod same stopy Babiejgóry. Boki tej rozłożystej doliny tworzą dwie potężne przypory Babiejgóry, o kilku, od północy ku południowi coraz wyższych szczytach. I tak po wschodniej stronie wznoszą się: Polica (Palica)

  1. ↑ Ob. Rozprawę Dr. Franc. Herbicha: Przyczynek do Geografii Roślin Galicyi, w Roczniku Tow. nauk. krak. T. 33|X. r. 1866, na st. 118. J. Łepkowski w rozprawie o Babiejgórze w kalendarzu Wilda na rok 1858. str. 32. przypomina także o pasach (linach) roślinnych. Dokładniejszy pogląd na roślinność tutejszą z wyliczeniem roślin właściwych Babiejgórze, podał Dr. Rehmann w rozprawie: O roślinności Beskidów zachodnich w tym samym Roczniku Tow. nauk. krak. na str. 211. Godne uwagi jest też najnowsze o florze galicyjskiej dzieło J. A. Knappa: Die bisher bekannten Pflanzen Galiziens und der Bukowina, Wien 1872, w którem autor reasumuje wszystkie dotąd o florze tutejszej publikowane dzieła i rozprawy.
  2. ↑ Ob. Rocznik Tow. nauk. krak. r. 1866. T. X. st. 235.
  3. ↑ Ob. Rocznik Tow. nauk. krak. r. 1868. T. XIV. st. 114.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Antoni_Schneider_-_Babiagóra_w_Beskidach.djvu/10&oldid=3213323”