sinę twoię iako orzeł, bo się prowadzą od ciebie.
I. Obwinienie Iudy i Izraela z wielu grzechów 1. 2. II. Przegrożka Boża onym uczyniona 3 — 13.
Biada tym! którzy wymyślaią nieprawość, i knuią złe na łożach swoich, a na świtaniu rano do skutku ie przywodzą, gdyż to iest w mocy ręku ich.
2. Pożądaią[1] pól, i wydzieraią; także i domów, i odeymuią; a tak przewodzą gwałt nad mężem i domem iego, nad każdym mężem i nad dziedzictwem iego.
II. 3. Dla tego tak mówi Pan: Oto, Ia złe myślę przeciwko rodzaiowi temu, z którego nie wyimiecie szyi waszych, ani będziecie chodzić pysznie; bo czas zły będzie.
4. W on dzień uroście o was przypowieść, i narzekać będą nad wami płaczem żałosnym, mówiąc: Spustoszeniśmy do szczętu, Pan odmienił dział ludu moiego; o iakoć mi go odiął! iakoć wziąwszy pole nasze rozdzielił!
5. Dla tego nie będziesz miał, ktoby rzucił[2] sznurem na los w zgromadzeniu Pańskiém.
6. Mówią: Nie[3] prorokuycie, niech nam inni prorokuią; bo nie prorokuią tak iako ci; żaden z nich nie przestawa mów zelżywych.
7. O ty ludu, który słyniesz domem Iakubowym! izali ukrócony ma bydź duch Pański? Izali takowe są sprawy iego? Azaż słowa[4] moie nie są dobre temu, który chodzi w uprzeymości?
8. Wczora był ludem moim, a dziś iako nieprzyiaciel powstawa; maiąc odzienie zdzieracie płaszcz z tych, którzy chodzą bespiecznie, którzy się wracaią z woyny;
9. Żony ludu mego wyganiacie z domu roskoszy ich, od dziatek ich ustawicznie odeymuiecie sławę moię.
10. Wstańcie, a odeydźcie, bo tu niemasz odpoczynienia; pogubi was dla nieczystości, a to pogubieniem srogiém.
11. Gdy się kto za Proroka udawa, a kłamstwo opowiadaiąc mówi: Będęć prorokował o winie albo o napoiu mocnym; takowyć bywa miłym Prorokiem ludu tego.
12. Zgromadzaiąc cale cię zgromadzę, Iakubie! zgromadzaiąc zgromadzę ostatki Izraela, a zpędzę ie w gromadę iako owce Bosra, iako trzodę w pośrzód obory iego, i wynidzie huk od ludu.
13. Zstąpi ten, który przełamywać będzie przed nimi; przełamie, a przeydą bramą, i wnidą przez nie; nawet i Król ich póydzie przed nimi, a Pan na czele ich.
Micheasz zwierzchność świecką i duchowną w ludu Iudskim i Izraelskim gromi i ogłasza im pomsty Boże.
Przetoż mówię: Słuchaycie przednieysi w Iakubie, i wodzowie domu Izraelskiego! izali wy nie macie bydź powiadomi[5] sądu?
2. Ale oni nienawidzą dobrego, a miłuią złe; odzieraią lud z skóry ich, i mięso ich z kości ich;
3. A iedzą mięso ludu moiego, a skórę ich z nich zdzieraią, i kości ich łamią, i rąbią ie iako do garnca, a iako mięso do kotła.
4. Tedy do Pana wołać będą, a[6] nie wysłucha ich, owszem zakryie oblicze swoie przed nimi czasu onego, tak iako oni wykonywali złe przedsięwzięcia swoie.
5. Tak mówi Pan o tych prorokach, którzy w błąd zawodzą lud móy, a kąsaiąc zębami swymi opowiadaiąc pokóy, a przeciwko temu, któryby im nic do gęby nie dał, woynę podnoszą.[7]
6. Dla tego się wam widzenie obróci w noc, a wieszczba wasza w ciemność; bo tym Prorokom słońce zaydzie, a dzień się im zaćmi.
7. I będą się wstydzili oni Widzący, a wieszczkowie się zapłoną, a ci wszyscy zakryią zwierzchnią wargę swoię, przeto że nie będzie żadnéy odpowiedzi Bożéy.
8. Alem ia napełniony siłą ducha Pańskiego i sądem i mocą, abym
