Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 119

[667]Psalm CXIX.

 Słowo Boże Prorok zaleca, prosząc, aby go Bóg nim oświecił, i rządził. Przekłada téż rozmaite proźby do bogoboynego żywota należące: do tego, wielbienia imienia Bożego a chęć swoię uprzeymą ku Panu i przykazania iego; ale nade wszystko słowo Pańskie wynosi, i wszystkich w obec do rozkochania się w nim, i do pilnego iego uważania i posłuszeństwa przykładem swoim pobudza.
[668]Błogosławieni, którzy żyią bez nagany, którzy chodzą w zakonie^[1] Pańskim.
 2. Błogosławieni, którzy strzegą^[2] świadectw iego, i którzy go ze wszystkiego serca szukaią,
 3. I którzy nie czynią nieprawości, ale chodzą drogami iego.
 4. Tyś przykazał, aby pilnie strzeżono^[3] rozkazań twoich.
 5. Oby wyprostowane były drogi moie ku przestrzeganiu praw twoich!
 6. Tedy nie będę zawstydzony, gdy się będę oglądał na wszystkie rozkazania twoie.
 7. Będę cię wysławiał w szczerości serca, gdy się nauczę praw sprawiedliwości twoiéy.
 8. Ustaw twoich z pilnością strzedz będę; tylko mię nie opuszczay.
 9. Iakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoię? Gdy się^[4] zachowa według słowa twego.
 10. Ze wszystkiego serca mego szukam cię; nie dopuszczayże mi^[5] błądzić od rozkazań twoich.
 11. W sercu moiém składam^[6] wyroki twoie, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.
 12. Błogosławionyś ty, Panie! nauczże mię ustaw twoich.
 13. Wargami moiemi opowiadam wszystkie sądy ust twoich.
 14. W drodze świadectw twoich kocham się więcéy, niż we wszystkich bogactwach.
 15. O przykazaniach twoich rozmyślam i przypatruię się drogom twoim.
 16. W ustawach twoich kocham się, i nie zapominam słów twoich.
 17. Daruy to słudze twemu, abym żył, a przestrzegał słów twoich.
 18. Odsłoń oczy moie, abym się przypatrzył dziwom z zakonu twego.
 19. Iestem gościem^[7] na ziemi; nie ukryway przedemną rozkazań twoich.
 20. Omdlewa dusza moia, pragnąc sądów twoich na każdy czas.
 21. Wytraciłeś pyszne; przeklęci^[8] są ci, którzy błądzą od rozkazań twoich.
 22. Oddal odemnie pohańbienie i wzgardę, gdyż strzegę świadecwt twoich.
 23. I Książęta zasiadaią, a mówią przeciwko mnie; wszakże sługa twóy rozmyśla w ustawach twoich.
 24. Świadectwa twoie zaiste są moiém kochaniem, i raycami mymi.
 25. Przylgnęła do prochu dusza moia; ożywże mię według słowa twego.
 26. Drogi moie rozpowiedziałem, a wysłuchałeś mię; naucz mię ustaw^[9] twoich.
 27. Day, abym zrozumiał drogę rozkazań twoich, a żebym rozmyślał o dziwnych sprawach twoich.
 28. Rozpływa się od smętku dusza moia; utwierdźże mię według słowa twego.
 29. Drogę kłamliwą oddal ode mnie, a zakonem twoim udaruy mię.
 30. Obrałem drogę prawdy, a sądy twoie przekładam sobie.
 31. Przystałem do świadectw twoich; Panie! nie zawstydzayże mię.
 32. Drogą przykazań twoich pobieżę, gdy rozszerzysz serce moie.
 33. Naucz mię, Panie! drogi ustaw twoich, a będę iéy strzegł aż do końca.
 34. Day mi rozum, abym strzegł zakonu twego, a żebym go przestrzegał ze wszystkiego serca.
 35. Day, abym chodził ścieszką przykazań twoich, gdyż w tym iest upodobanie moie.
 36. Nakłoń serce moie do świadectw twoich, a nie do łakomstwa.
 37. Odwróć oczy moie, aby nie patrzały na marność; na drodze twoiéy obżyw mię.
 38. Utwierdź wyrok twóy słudze twemu, który się oddał boiaźni twoiéy.
 39. Oddal odemnie pohańbienie moie, którego się boię; bo sądy twoie dobre.
 40. Oto pragnę rozkazań twoich; w sprawiedliwości twoiéy obżyw mię.
 41. Niech na mię przyidą litości twoie, Panie! i zbawienie twoie według wyroku twego,
 42. Tak abym odpowiedź mógł dać [669]samą^[10] rzeczą temu, który mi urąga, gdyż ufam w słowie twoiém.
 43. A nie wyimuy z ust moich słowa nayprawdziwszego; albowiem sądów twoich oczekiwam.
 44. I będę strzegł zakonu twego zawsze aż na wieki wieczne.
 45. A ustawicznie będę chodził na przestrzeństwie; bom się dopytał rozkazań twoich.
 46. Owszem będę^[11] mówił o świadectwach twoich przed Królmi, a nie będę zawstydzony.
 47. Bom się rozkochał w przykazaniach twoich, którem umiłował.
 48. Przyłożę i ręce moie do rozkazań twoich, które miłuię, a będę rozmyślał o ustawach twoich.
 49. Wspomniy na słowo wyrzeczone do sługi twego, którémeś mię ubespieczył.
 50. Toć pociecha moia w utrapieniu moiém, że mię wyrok twóy ożywia.
 51. Pyszni bardzo się ze mnie naśmiewaią; wszakże się od zakonu twego nie uchylam.
 52. Bo pamiętam na sądy twoie wieczne, Panie! którymi się cieszę.
 53. Strach mię ogarnął nad niezbożnymi, którzy opuszczaią zakon twóy.
 54. Są mi ustawy twoie pieśniami w domu pielgrzymstwa mego.
 55. Wspominam sobie i w nocy na imię twoie, Panie! i strzegę zakonu twego.
 56. Toć mam z tego, że przestrzegam przykazań twoich.
 57. Rzekłem: Panie! to iest cząstka^[12] moia, przestrzegać słów twoich.
 58. Modlę się przed obliczem twoiém ze wszystkiego serca; zmiłuyże się nademną według słowa twego.
 59. Uważyłem w myślach drogi moie, a obróciłem nogi moie ku świadectwom twoim.
 60. Spieszę się, a nie omieszkiwam przestrzegać rozkazań twoich.
 61. Hufy niepobożnych złupiły mię; ale na zakon twóy nie zapominam.
 62. O północy wstawam, abym cię wysławiał w sądach sprawiedliwości twoiéy.
 63. Iestem towarzyszem wszystkich, którzy się ciebie boią, i tych, którzy przestrzegaią przykazań twoich.
 64. Panie! pełna iest^[13] ziemia miłosierdzia twego; nauczże mię ustaw twoich.
 65. Łaskawieś postąpił ze sługą twoim, Panie! według słowa twego.
 66. Dobrego rozumu i umieiętności naucz mię; bom przykazaniom twoim uwierzył.
 67. Pierwéy niżem się był uniżył, błądziłem; ale teraz wyroku twego przestrzegam.
 68. Dobryś ty i dobrotliwy; nauczże mię ustaw twoich.
 69. Uknowali hardzi kłamstwo przeciwko mnie; ale ia ze wszystkiego serca strzegę przykazań twoich.
 70. Serce ich zatyło iako sadło; ale się ia zakonem twoim cieszę.
 71. Iest mi to ku dobremu, żem był^[14] utrapiony, abym się nauczył ustaw twoich.
 72. Lepszy mi iest zakon^[15] ust twoich, niżeli tysiące złota i śrebra.
 73. Ręce twoie uczyniły^[16] mię, i wykształtowały mię; dayże mi rozum, abym się nauczył przykazań twoich;
 74. Aby się radowali boiący się ciebie, uyrzawszy mię, że na słowo twoie oczekiwam.
 75. Znam, Panie! iż są sprawiedliwe^[17] sądy twoie, a iżeś mię słusznie utrapił.
 76. Niechayże mię, proszę, ucieszy miłosierdzie twoie według wyroku twego, któryś uczynił słudze twemu.
 77. Niechże na mię przyidą litości twoie, abym żył; bo zakon twóy iest kochaniem moiém.
 78. Niech będą zawstydzeni pyszni, przeto że mię chytrze podwrócić chcieli; ale ia rozmyślać będę w przykazaniach twoich.
 79. Niech się obrócą do mnie, którzy się ciebie boią, i którzy znaią świadectwa twoie.
 80. Niech będzie serce moie uprzeyme przy ustawach twoich, abym nie był zawstydzony.
[670] 81. Tęskni dusza moia po zbawieniu twoiém, oczekiwam na słowo twoie.
 82. Ustały oczy moie, czekaiąc wyroku twego, gdy mówię: Kiedyż mię pocieszysz?
 83. Chociam iest iako naczynie skórzane w dymie, wszakżem ustaw twoich nie zapomniał.
 84. Wieleż będzie dni sługi twego? kiedyż sąd wykonasz nad tymi, którzy mię prześladuią?
 85. Pyszni pokopali mi doły, co nie iest według zakonu twoiego.
 86. Wszystkie przykazania twoie są prawdą; bez przyczyny mię prześladuią; ratuyże mię.
 87. Bez mała mię iuż wniwecz nie obrócili na ziemi; a wszakżem ia nie opuścił przykazań twoich.
 88. Według miłosierdzia twego. obżyw mię, abym strzegł świadectwa ust twoich.
 89. O Panie! słowo^[18] twoie trwa na wieki na niebie.
 90. Od narodu do narodu prawda twoia; ugruntowałeś ziemię, i stoi.
 91. Według rozrządzenia twego trwa to wszystko aż do dnia tego; wszystko to zaiste iest ku służbie twoiéy.
 92. By był zakon twóy nie był kochaniem moiém, dawnobym był zginął w utrapieniu moiém.
 93. Na wieki nie zapomnę na przykazania twoie, gdyżeś mię w nich obżywił.
 94. Twóycim ia, zachowayże mię; bo przykazań twoich szukam.
 95. Czekaią na mię niezbożnicy, aby mię zatracili; ale ia świadectwa twoie uważam.
 96. Wszelkiéy rzeczy koniec widzę; ale przykazanie twoie bardzo szerokie.
 97. O iakom się rozmiłował zakonu twego! tak iż każdego dnia iest rozmyślaniem^[19] moiém.
 98. Nad nieprzyiacioły moie mędrszym mię czynisz przykazaniem twoiém; bo ie mam ustawicznie przed sobą.
 99. Nad wszystkie nauczyciele^[20] moie stałem się rozumnieyszym; bo świadectwa twoie są rozmyślaniem moiém.
 100. Nad starce iestem roztropnieyszy; bo przykazań twoich przestrzegam.
 101. Od wszelkiéy złéy drogi zawściągam nóg swoich, abym strzegł słowa twego.
 102. Od sądów twoich nie odstępuię, przeto że ich ty mnie uczysz.
 103. O iak są słodkie słowa twoie podniebieniu memu! nad^[21] miód są słodsze ustom moim.
 104. Z przykazań twoich nabyłem rozumu: przetoż mam w nienawiści wszelką ścieszkę obłędliwą.
 105. Słowo twe iest pochodnią nogom moim,^[22] a światłością ścieszce moiéy.
 106. Przysiągłem i uczynię temu dosyć, że będę strzegł sądów sprawiedliwości twoiéy.
 107. Iestem bardzo utrapiony; o Panie! obżyw mię według słowa twego.
 108. Panie! dobrowolne śluby ust moich przyimyi^[23] proszę za wdzięczne, a sądów twoich naucz mię.
 109. Dusza moia iest w ustawiczném niebespieczeństwie; wszakże na zakon twóy nie zapominam.
 110. Sidło na mię niezbożnicy zastawili; lecz ia się od przykazań twoich nie obłądzę.
 111. Za dziedzictwo wieczne wziąłem świadectwa twoie; bo są radością serca mego.
 112. Nakłoniłem serca mego ku wykonywaniu ustaw twoich ustawicznie, i aż do końca (żywota.)
 113. Wymysły mam w nienawiści, a zakon twóy miłuię.
 114. Tyś iest ucieczką moią i tarczą moią; na słowo twoie oczekiwam.
 115. Odstąpcież odemnie złośnicy, abym strzegł rozkazania Boga moiego.
 116. Utwierdźże mię według słowa twego, abym żył, a nie zawstydzay mię w oczekiwaniu moiém.
 117. Podpieray mię, abym był chowany, i rozmyślał w ustawach twoich ustawicznie.
 118. Podeptałeś wszystkie, którzy [671]się obłądzili od ustaw twoich; albowiem iest kłamliwa^[24] zdrada ich.
 119. Odrzucasz iako zużelicę wszystkie^[25] niezbożniki ziemi; dla tego miłuię świadectwa twoie.
 120. Drzy od strachu przed tobą ciało moie; bo się sądów twoich lękam.
 121. Czynię sądy i sprawiedliwość: nie podawayże mię tym, którzy mi gwałt czynią.
 122. Zstąp sam sługę twego ku dobremu, aby mię hardzi nie potłoczyli.
 123. Oczy moie ustały, czekaiąc na zbawienie twoie, i na wyrok sprawiedliwości twoiéy.
 124. Obchodź się z sługą twoim według miłosierdzia twego, a ustaw twoich naucz mię.
 125. Sługamci^[26] ia twóy; dayże mi zrozumienie, abym umiał świadectwa twoie.
 126. Czasci iuż, abyś czynił Panie! albowiem wzruszono zakon twóy.
 127. Dla tego umiłowałem rozkazania twoie nad^[27] złoto, a nad złoto naywyborniejsze.
 128. Przeto że wszystkie przykazania twoie, wszystkie prawdziwe bydź uznawam, wszelkie ścieszki obłędliwe mam w nienawiści.
 129. Dziwne są świadectwa twoie; przetoż ich strzeże dusza moia.
 130. Początek^[28] słów twoich oświeca, i dawa rozum^[29] prostakom.
 131. Usta moie otwieram i dyszę; albowiemem przykazań twoich pragnął.
 132. Weyrzyże na mię, a zmiłuy się nademną weaług prawa tych, którzy miłuią imię twoie.
 133. Drogi moie utwierdź w słowie twoiém, a niech nademną nie panuie żadna nieprawość.
 134. Wybaw mię od uciśnienia ludzkiego, abym strzegł rozkazań twoich.
 135. Rozświeć^[30] nad sługą twoim oblicze twoie, a naucz mię ustaw twoich.
 136. Strumienie wód płyną z oczu moich dla tych, którzy nie strzegli zakonu twego.
 137. Sprawiedliwyś ty, Panie! i prawdziwy w sądach twoich.
 138. Przykazałeś sprawiedliwe^[31] świadectwa twoie, i wielce prawdziwe.
 139. Zniszczyła mię gorliwość^[32] moia, iż zapominaią na słowo twoie nieprzyiaciele moi.
 140. Doskonałe są doświadczone słowa^[33] twoie; dla tego się sługa twóy w nich rozkochał.
 141. Iam maluczki i wzgardzony; wszakże przykazań twoich nie zapominam.
 142. Sprawiedliwość twoia sprawiedliwość wieczna, a zakon twóy prawda.
 143. Ucisk i utrapienie przyszło na mię; przykazania twoie są kochaniem moiém.
 144. Sprawiedliwość świadectw twoich trwa na wieki; day mi rozum, a żyć będę.
 145. Wołam ze wszystkiego serca, wysłuchayże mię, Panie! a będę strzegł ustaw twoich.
 146. Wołam do ciebie, zachowayże mię, a będę pilen świadectw twoich.
 147. Uprzedzam cię na świtaniu i wołam, na słowo twoie oczekiwaiąc.
 148. Uprzedzaią straż noczą oczy moie, przeto, abym rozmyślał o wyrokach twoich.
 149. Panie! głos móy usłysz według miłosierdzia twego; według sądu twego obżyw mię.
 150. Przybliżaią się, którzy naśladuią złości, ci, którzy się od zakonu twego oddalili.
 151. Bliskoś ty iest, Panie! a wszystkie przykazania^[34] twoie są prawdą.
 152. Dawno to wiem o świadectwach twoich, żeś ie na wieki ugruntował.
 153. Obacz utrapienie moie, a wyrwi mię; bom na zakon twóy nie zapomniał.
 154. Stań przy sprawie moiéy, a obroń mię; dla słowa twego obżyw mię.
 155. Dalekoć iest od niezbożników^[35] zbawienie; bo się nie badaią o ustawach twoich.
[672] 156. Wielkie są litości twoie, Panie! według sądów twoich obżyw mię.
 157. Wieleć iest prześladowców^[36] moich i nieprzyiaciół moich; wszakże od świadectw twoich nie uchylam się.
 158. Widziałem przestępce, i mierziało mię to, że wyroku twego nie przestrzegali.
 159. Obaczże Panie! iż rozkazania twoie miłuię; według miłosierdzia twego obżyw mię.
 160. Nayprzednieysza rzecz słowa twego iest prawda, a na wieki trwa wszelki sąd sprawiedliwości twoiéy.
 161. Książęta mię prześladuią bez przyczyny; wszakże słów^[37] twoich boi się serce moie.
 162. Ia się weselę z wyroku twego, tak iako ten, który znayduie wielkie^[38] korzyści.
 163. Ale nienawidzę kłamstwa, i brzydzę się nim; ale zakon twóy miłuię.
 164. Chwalę cię siedm kroć przez dzień, dla sądów twoich sprawiedliwych.
 165. Pokóy wielki dawasz tym, którzy miłuią zakon twóy, a nie doznawaią żadnego obrażenia.
 166. Panie! oczekiwam zbawienia twego; a przykazania twoie wykonywam.
 167. Przestrzega dusza moia świadectw twoich; albowiem ie bardzo miłuię.
 168. Przestrzegam przykazań twoich i świadectw twoich: albowiem wszystkie drogi moie są^[39] przed tobą.
 169. Panie! niech się przybliży wołanie moie przed oblicze twoie; według słowa twego day mi zrozumienie.
 170. Niech przyidzie proźba moia przed twarz twoię, a według obietnicy twoiéy wyrwi mię.
 171. Chwałę wydadzą wargi moie, gdy mię nauczysz ustaw twoich.
 172. Opowiadać będzie ięzyk móy wyroki twoie; bo wszystkie przykazania twoie są sprawiedliwość.
 173. Niech mi będzie na pomocy ręka twoia, gdyżem sobie obrał przykazania twoie.
 174. Panie! zbawienia twego pragnę, a zakon twóy iest kochaniem moiém.
 175. Żyć będzie dusza moia, i będzie cię chwaliła, a sądy twoie będą mi na pomocy.
 176. Błądzę iako^[40] owca zgubiona, szukayże sługi twego; boć przykazań twoich nie zapominam.

1. Ps. 1, 2.
2. Ps. 19, 12.
3. 5 Moy. 4, 5. 6.
4. Ian. 15, 3. 1 Piotr. 1, 22.
5. Iz. 63, 17.
6. 5 Moy. 6, 6. r. 11, 18.
7. 1 Moy. 47, 9. 1 Kron. 29, 15. Ps. 39, 13. Żyd. 11, 13.
8. 5 Moy. 11, 28.
9. Ps. 25, 4. 27, 11.
10. 1 Piotr. 2, 15.
11. Rzym. 1, 16.
12. 4 Moy. 18, 20.
13. Ps. 33, 5.
14. 2 Kor. 7, 10.
15. Ps. 19, 11.
16. Iob. 10, 8.
17. Obiaw. 19, 2.
18. Izai. 40, 8. Matt. 24, 35. 1 Piotr. 1, 25.
19. Ps. 1, 2.
20. 5 Moy. 4, 6.
21. Ps. 19, 11.
22. Ps. 19, 9. 2 Piotr. 1, 19.
23.  Błąd w druku; powinno być – przyimiy.
24. Rzym. 8, 6. 7.
25. Ps. 37, 9.
26. Ps. 116, 16.
27. Ps. 19, 11.
28. Ps. 19, 9.
29. Matt. 11, 25.
30. Ps. 67, 1.
31. 5 Moy. 4, 5. 6.
32. Ps. 69, 10.
33. 2 Sam. 22, 31. Ps. 12, 7. Ps. 18, 31. Przyp. 30, 5.
34. Ian. 17, 17.
35. Ps. 109, 17.
36. Ps. 3, 1. 2. 25, 19.
37. Izai. 66, 2.
38. Izai. 9, 3.
39. Ps. 139, 3.
40. Izai. 53, 6. 1 Piotr. 2, 25.

Ps 118

Ps 119

Ps 120