Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 139
I. Boga na świadectwo niewinności swoiéy wzywa, iako tego, który wszędy przytomny iest, i onego w żywocie macierzyńskim utworzył. II. Prosi, aby go Pan napotym rządził.
1. Przednieyszemu śpiewakowi psalm Dawidów.
Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
2. Tedy znasz siedzenie moie, i powstanie moie, wyrozumiewasz myśli moie z daleka.
3. Tyś chodzenie moie i leżenie moie ogarnął, a świadomeś[1] wszystkich dróg moich.
4. Nim przyidzie słowo na ięzyk móy, oto, Panie! ty to wszystko wiesz.
5. Z tyłu i z przodku obtoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoię.
6. Dziwnieysza umieiętność twoia nad dowcip móy; wysoka iest, nie mogę iéy poiąć.
7. Dokąd uydę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twoiém uciekę?
8. Ieźlibym wstąpił do nieba, iesteś tam; i ieźlibym sobie[2] posłał w grobie, i tameś przytomny.
9. Wziąłlibym skrzydła rannéy zorzy, abym mieszkał na końcu morza,
10. I tamby mię ręka twoia prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoia.
11. Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryią mię; aleć i noc iest światłem około mnie,
12. Gdyż i ciemności nic nie zakryią przed tobą; owszem tobie noc iako dzień świeci; ciemnościć są iako światłość.
13. Ty zaiste w mocy masz nerki moie; okryłeś mię w żywocie matki moiéy.[3]
14. Wysławiam cię dla tego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moia zna ie wybornie.
15. Nie zataiła się żadna kość moia przed tobą, chociam był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
16. Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoie; w księgi twoie wszystkie członki moie wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy ieszcze żadnego z nich nie było.
17. Przetoż o iako drogie są u mnie myśli twoie, Boże: a iako ich iest wielka liczba!
18. Ieźlibym ie chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, ieszczemci ia z tobą.
19. Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie,
20. Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyiacioły twoie.
21. Izali tych, którzy cię w nienawiści maią, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawaią, izaż mi nie omierzli?
20[4]. Głowną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ie za nieprzyiacioły.
21[5]. Wyszpieguy mię, Boże! a poznay serce moie; doświadcz mię, a poznay myśli moie,
22[6]. I obacz, ieźli droga odporności iest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.
- ↑ Ps. 119, 168.
- ↑ Amos. 9, 2.
- ↑ Iob. 10, 11.
- ↑ Błąd w druku; powinno być – 22.
- ↑ Błąd w druku; powinno być – 23.
- ↑ Błąd w druku; powinno być – 24.
Ps 138 | Ps 139 | Ps 140 |