Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 7
I. Modli się, aby go Pan Bóg od nieprzyiaciół wybawił II. sprawę iego rozsądził, i w sprawiedliwości swoiéy nieprzyiacioły pokarał, a złe zamysły ich na nie same obrócił
1. Syggaion Dawidowe, które śpiewał Panu dla słów Chusy, syna Iemini.
2. Panie, Boże móy! w tobie ufam; wybawże mię od wszystkich prześladowców moich, i wyzwól mię;
3. By snadź duszy moiéy nie porwał iako lew, a nie rozszarpał, gdyby nie było, ktoby ią wybawił.
4. Panie, Boże móy! ieźlim to uczynił, a ieźli iest nieprawość w ręku moich;
5. Ieźlim złe oddał temu, który ze mną w pokoiu mieszkał; ieźliżem nie wyrwał tego, który mię dręczył[1] bez przyczyny.
6. Niechayże prześladuie nieprzyiaciel duszę moię, a niechay pochwyci, i podepce na ziemi żywot móy, a sławę moię niech zagrzebie w proch. Sela.
7. Powstańże, Panie! w popędliwości twoiéy, podnieś się przeciwko wściekłości nieprzyiaciół moich, ocuć się, a obróć się ku mnie; boś ty sąd postanowił;
8. Tedy się do ciebie zbieży zgromadzenie narodów; dla nich tedy usiądź na wysokości.
9. Pan będzie sądził narody. Osądźże mię, Panie! według sprawiedliwości moiéy, i według niewinności moiéy, która iest przy mnie.
10. Niechże, proszę, ustanie złość niepobożnych, a umocni sprawiedliwego, który doświadczasz[2] serc i wnętrzności, o Boże sprawiedliwy!
11. Bóg iest tarczą moią, który wybawia ludzi serca szczerego.
12. Bóg iest sędzią sprawiedliwym; Bóg obrusza się co dzień na niezbożnego.
13. Ieźli się nie nawróci, naostrzy miecz swóy; łuk swóy wyciągnął, i nagotował go.
14. Zgotował nań broń śmiertelną, a strzały swoie na prześladowniki przyprawił.
15. Oto, rodzi[3] nieprawość; bo począł boleść; ale porodzi kłamstwo.
16. Kopał[4] dół, i wykopał go; ale wpadnie w dół, który sam uczynił.
17. Obróci się boleść iego na głowę iego, a na wierzch głowy iego nieprawość iego spadnie.
18. Będę wysławił Pana według sprawiedliwości iego, a będę śpiewał imieniowi Pana naywyższego.
 Ps 6 |
Ps 7 | Ps 8  |
|