Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 34


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Psalmów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150


Psalm XXXIV.


I. Dawid wybawiony z rąk Abimelechowych, Bogu dziękuie, przykładem swym i innych utrapionych do chwały Bożéy pobudza. II. Powinności wiernych ku Bogu opisuie, i czynić ie każe.
1. Psalm Dawidów, gdy sobie[1] odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany odszedł.
2. Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała iego w uściech moich.
3. W Panu się chlubić będzie dusza moia, co usłyszawszy pokorni rozweselą się.
4. Wielbicie Pana ze mną, a wywyższaymy imię iego społecznie.
5. Bom szukał Pana, i wysłuchał mię, a ze wszystkich strachów moich wyrwał mię.
6. Którzy nań poglądaią, a zbiegaią się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.
7. Ten chudzina wołał, a Pan[2] wysłuchał, i ze wszystkich ucisków iego wybawił go.
8. Zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boią, i wyrywa ie.
9. Skosztuycież, a obaczcie, iako iest dobry Pan: błogosławiony człowiek,[3] który w nim ufa.
10. Boycie się Pana święci iego; bo niemasz niedostatku boiącym się go.
11. Lwięta niedostatek cierpią i głód; lecz szukaiącym Pana nie będzie schodziło na wszelkiém dobrém.
12. Póydźcież synowie, słuchaycie mię; boiaźni Pańskiéy was nauczę.
13. Któż iest,[4] co chce długo żyć, a miłuie dni, aby widział dobra.
14. Strzeż ięzyka twego od złego, a warg twoich, aby nie mówiły zdrady.
15. Odwróć się od złego, a czyń dobrze; szukay pokoiu, a ścigay go.
16. Oczy[5] Pańskie otworzone są na sprawiedliwe, a uszy iego na wołanie ich;
17. Ale oblicze Pańskie przeciwko tym którzy broią złości, aby wykorzenił z ziemi pamiątkę ich.
18. Wołaią sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchywa, i ze wszystkich trudności ich wybawia ie.
19. Bliski iest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapione w duchu zachowywa.
20. Wiele złego przychodzi na sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wyrywa go Pan.
21. On strzeże wszystkich kości iego, tak, iż i iedna z nich nie skruszy się.
22. Zabiie złość niepobożnego, a którzy w nienawiści maią sprawiedliwego, będą spustoszeni;
23. Ale Pan odkupi duszę sług swoich, a nie będą spustoszeni wszyscy, którzy w nim ufaią.





 Ps 33 Ps 34 Ps 35