Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 85
I. Wierni w prześladowaniu Antyochowém przypominaiąc dawną łaskę Pańską, o pohamowanie gniewu Boga proszą; II. Cieszą się, iż on ludowi swemu dogodzi naprzód doczesnemi potrzebami, a potym i duchownemi w zesłaniu na świat syna swego.
1. Przednieyszemu śpiewakowi synom Korego psalm.
2. Łaskęś, Panie! niekiedy pokazował ziemi twoiéy; przywróciłeś zasię z niewoli Iakuba.
3. Odpuściłeś nieprawość ludu twoiego, pokryłeś wszelki grzéch ich. Sela.
4. Uśmierzyłeś wszystek gniew twóy, odwróciłeś od zapalczywości popędliwość twoię.
5. Przywróć nas, o Boże zbawienia naszego: a uczyń wstręt gniewowi swemu przeciwko nam.
6. Izali na wieki gniewać się będziesz na nas? a rościągniesz gniew twóy od rodzaiu do rodzaiu?
7. Izali ty obróciwszy się nie ożywisz nas, tak aby się lud twóy rozradował w tobie?
8. Panie! okaż nam miłosierdzie twoie, a day nam zbawienie swoie.
9. Ale posłucham, co rzecze Bóg, on Pan mocny; zaiste mówi pokóy do ludu swego, i do świętych swoich, byle się iedno zaś do głupstwa nie wracali.
10. Zaisteć bliskie iest zbawienie iego tym, którzy się go boią, a bywać będzie chwała iego w ziemi naszéy.
11. Miłosierdzie i prawda potkaią się z sobą; sprawiedliwość i pokóy pocałuią się.
12. Prawda z ziemi wyroście, a sprawiedliwość z nieba wyyrzy.
13. Da téż Pan i czesne dobra, a ziemia[1] nasza wyda owoc swóy.
14. Sprawi, że sprawiedliwość przed twarzą iego póydzie, gdy postawi na drodze nogi swoie.
 Ps 84 |
Ps 85 | Ps 86  |
|