Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 60
I. Uskarza się na opuszczenie ludu Bożego, które było za Saula, i na rozruchy przez Abnera i Iaboseta, wszczęte. II. Prosi, aby mu Bóg według nadziei iego w utrapieniu ratunku dodał.
1. Przednieyszemu śpiewakowi na Sussaneduth złota pieśń Dawidowa do nauczania;
2. Gdy walczył przeciw Syryyczykom Nacharaim, i przeciw Syryyczykom Soby;[1] gdy się wrócił Ioab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnéy dwanaście tysięcy.
3. Boże! odrzuciłeś[2] nas, rozprószyłeś nas, i rozgniéwałeś się; nawróćże się zasię do nas.
4. Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ią; uleczże rozpadliny iéy, boć się chwieie.
5. Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.
6. Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boią, aby ią wynieśli dla prawdy twéy. Sela.
7. Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowayże ie prawicą twoią, a wysłuchay mię.
8. Bógci mówił w świętobliwości[3] swoiéy; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.
9. Moieć iest Galaad, móy i Manases, i Efraim moc głowy moiéy, Iuda zakonodawcą moim.
10. Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę bóty moie: ty, Palestyno! wykrzykay nademną.
11. Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?
12. Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z woyski naszemi?
13. Dayże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki.
14. W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepce nieprzyiacioły nasze.
 Ps 59 |
Ps 60 | Ps 61  |
|