Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 149
I. Bogu śpiewać, w nim się weselić, i onego sławić Prorok każe, II. dla tego, że on wierne umiłował, poświęcił, i zwycięstwa nad nieprziacioły użyczył.
1. Halleluiah.
Spiewaycie Panu[1] pieśń nową; chwała iego niechay zabrzmi w zgromadzeniu świętych.
2. Wesel się, Izraelu! w twórcy swoim; synowie Syońscy! raduycie się w Królu swoim.
3. Chwalcie imię iego na piszczałkach; na bębnie i na harfie graycie mu.
4. Albowiem się kocha Pan w ludu swym; pokornych zbawieniem uwielbia.
5. Radować się będą święci w chwale Bożéy, a śpiewać będą w pokoiach swych.
6. Wysławiania Boże będą w ustach ich, a miecz na obie strony ostry w ręku ich,
7. Aby wykonywali pomstę[2] nad Pogany, a karali narody;
8. Aby wiązali pętami Króle ich, a szlachtę ich okowami żelaznymi;
9. Aby postąpili z nimi według prawa zapisanego. Tać iest sława wszystkich świętych iego. Halleluiah.
Ps 148 | Ps 149 | Ps 150 |