Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 92
I. Upomina do wysławiania Pana dla dziwnego rządu, i niedościgłych spraw iego. II. Otuchę czyni, że sprawiedliwy zakwitnie, i Pana chwalić będzie.
1. Psalm a pieśń na dzień sobotny.
2. Dobra rzecz iest wysławiać Pana, a śpiewać imieniowi twemu, o Naywyższy!
3. Opowiadać z poranku miłosierdzie twoie, i prawdę twoię na każdą noc,
4. Na instrumencie dziesiąci stronach, na lutni, i na harfie z śpiewaniem.
5. Albowiemeś mię rozweselił Panie! sprawami twemi; o sprawach rąk twoich śpiewać będę.
6. O iako wielmożne są sprawy twoie, Panie! bardzo głębokie są myśli twoie.
7. Człowiek bydlęcy nie zna, a głupi nie zrozumiewa tego,
8. Iż wyrastaią niezbożnicy iako ziele, a kwitną wszyscy, którzy czynią nieprawość, aby byli wykorzenieni aż na wieki;
9. Ale ty, o Naywyższy! iesteś Panem na wieki.
10. Albowiem oto, nieprzyiaciele twoi Panie! albowiem oto, nieprzyiaciele twoi zginą; rozproszeni będą wszyscy, którzy czynią nieprawość.
11. Ale róg móy wywyższysz iako[1] iednorożców; pokropiony będę oleykiem świeżym.
12. I uyrzy oko moie nieszczęście tych, co na mię czuhaią; o złośnikach, którzy powstawaią przeciwko mnie, usłyszą uszy moie.
13. Sprawiedliwy iako[2] palma zakwitnie, iako cedr na Libanie rozmnoży się.
14. Wszczepieni w domu Pańskim, w sieniach Boga naszego zakwitną.
15. Nawet i w szędziwości przyniosą owoc, czerstwymi i zielonymi będą;
16. Aby to opowiadano, że uprzeymym iest Pan, skała moia, a że w nim niemasz żadnéy nieprawości.
 Ps 91 |
Ps 92 | Ps 93  |
|