Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 106

[660]Psalm CVI.

 I. Wierni Żydowie Bogu za niewymowne dobrodzieystwa iego dziękuią. II. Proszą, żeby się zbawieniem iego ucieszyć mogli. III. Swoie, i przodków swoich występki, w Egipcie, na puszczy i w ziemi Chananeyskiéy popełnione, wyznawaią.
 1. Halleluiah.
Wysławiaycie^[1] Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 2. Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę iego?
 3. Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
 4. Pamiętay na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu, nawiedźże mię zbawieniem swoiém.
 5. Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twoiém.
 6. Zgrzeszyliśmy z oycy^[2] swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
 7. Oycowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale^[3] odpornymi byli przy morzu czerwoném.
 8. A wszakże ie wyswobodził dla imienia swego, aby oznaymił moc swoię.
 9. Bo zgromił^[4] morze czerwone, i wyschło, a przewiódł ie przez przepaści, iako przez puszczą.
 10. A tak zachował ie od ręki tego, który ie miał w nienawiści, a wykupił ie z ręki nieprzyiacielskiéy.
 11. W tym okryły wody^[5] tych, którzy ie ciążyli; nie został ani ieden z nich.
 12. A choć uwierzyli^[6] słowom iego, i wysławiali chwałę iego;
 13. Przecię prędko^[7] zapomnieli na sprawy iego, i nie czekali na rady iego.
 14. Ale zięci będąc chciwością^[8] na puszczy kusili Boga na pustyniach.
 15. I dał im czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty^[9] na nie.
 16. Zatym gdy się wzruszyli^[10] zawiścią przeciw Moyżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi; świętemu Pańskiemu,
 17. Otworzyła się^[11] ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironowę,
 18. I zapalił się ogień^[12] na zebranie ich; płomień spalił niepobożne.
 19. Sprawili i cielca^[13] na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu.
 20. I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, iedzącego trawę.
 21. Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
 22. Rzeczy dziwne w ziemi Chamowéy, rzeczy straszne przy morzu czerwoném.
 23. Przetoż rzekł, że ie chciał wytracić, gdyby się był Moyżesz, wybrany iego, nie stawił^[14] w oném rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości iego, aby ich nie tracił.
[661] 24. Wzgardzili téż ziemią pożądaną, nie wierząc słowu iego.^[15]
 25. I szemrząc w namieciech swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
 26. Przetoż podniósł rękę swoię^[16] przeciwko nim, aby ie pobił na puszczy;
 27. A żeby rozrzucił nasienie ich między Pogany, i rozproszył ie po ziemiach.
 28. Zprzęgli się téż byli z bałwanem^[17] Baalfegorem, a iedli ofiary umarłych.
 29. A tak draznili Boga sprawami swemi, że się na nie oborzyła^[18] plaga;
 30. Aż się zastawił^[19] Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana iest ona plaga;
 31. Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
 32. Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak iż się źle działo i z Moyżeszem^[20] dla nich.
 33. Albowiem rozdrażnili ducha iego, że wyrzekł co niesłuszna^[21] usty swemi.
 34. Nad to nie wytracili onych narodów, o których im był Pan^[22] powiedział.
 35. Ale pomięszawszy się z onymi narodami, nauczyli się spraw ich:^[23]
 36. I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
 37. Albowiem diabłom ofiarowali^[24] syny swoie, i córki swoie,
 38. I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, które ofiarowali bałwanom rytym Chananeyskim, tak że splugawiona była ziemia oném krwi rozlaniem.
 39. I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swymi,
 40. Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoie,
 41. I podał ie w ręce Poganom; a panowali nad nimi, którzy ie mieli w nienawiści;
 42. I uciskali ie nieprzyiaciele ich, tak że poniżeni byli pod ręką ich.
 43. Częstokroć ie^[25] wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczym poniżeni byli dla nieprawości swoich.
 44. A wszakże weyrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
 45. Bo sobie wspomniał na przymierze^[26] swoie z nimi, a żałował tego według wielkiéy litości swoiéy.
 46. Tak że im ziednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ie byli poimali.
 47. Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas^[27] z tych Poganó, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twoiéy, a chlubili się w chwale twoiéy.
 48. Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluiah.

1. Ps. 107, 1. Ps. 118, 1. Ps. 136, 1.
2. Dan. 9, 5.
3. 2 Moy. 14, 11.
4. 2 M. 14, 21.
5. 2 Moy. 14, 27. 28.
6. 2 Moy. 14, 31.
7. 2 Moy. 15, 24.
8. 2 Moy. 16, 3.
9. 4 Moy. 11, 33.
10. 4 Moy. 16, 2.
11. 4 Moy. 16, 31.
12. 4 Moy. 16, 35.
13. 2 Moy. 32, 4.
14. 2 Moy. 32, 11.
15. 4 Moy. 14, 1. 2. 3.
16. 4 Moy. 14, 28. 29.
17. 4 Moy. 25, 3.
18. 4 Moy. 25, 4. 5.
19. 4 Moy. 25, 7.
20. 4 Moy. 20, 11.
21. 4 Moy. 20, 10.
22. 5 Moy. 7, 2.
23. Sędź. 1, 21.
24. 2 Król. 16, 3.
25. Sędź. 2, 16.
26. 5 Moy. 30, 1. 2. 3.
27. 1 Kron. 16, 35.

Ps 105

Ps 106

Ps 107