Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 125
I. Uczy, że Bóg wiernych swych, i w naywiększych trudnościach tak broni, że się od pobożności nie uniosą. II. Dobrym szczęścia, złym wytracenia, a kościołowi Bożemu pokoiu żąda.
1. Pieśń stopniów.
Którzy ufaią w Panu, są iako góra Syon, która się nie poruszy, ale na wieki zostawa.
2. Iako około Ieruzalemu są góry, tak Pan iest około ludu swego od tego czasu aż i na wieki.
3. Albowiem nie zostanie laska niezbożników nad losem sprawiedliwych, by snadź nie ściągnęli sprawiedliwi rąk swych ku nieprawości.
4. Dobrze czyń, Panie! dobrym, i tym, którzy są uprzeymego serca.
5. Ale te, którzy się udawaią krzywymi drogami swemi, niech zapędzi Pan z tymi, którzy czynią nieprawość; lecz pokóy niech będzie nad Izraelem.
 Ps 124 |
Ps 125 | Ps 126  |
|