Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 99

[655]

Psalm XCIX.

 I. Izraelczyki upomina, aby Pana dla Duchownego królestwa iego, które między nie wysławił, chwalili. II. Każe im o zachowanie tegoż królestwa prosić.
Pan króluie, niechże zadrzą narodowie; siedzi między Cherubinami, niechże się poruszy ziemia.
 2. Pan na Syonie wielki, a wywyższony nad wszystkie narody.
 3. Niech wysławiaią imię twoie wielkie i straszne; albowiem święte iest.
 4. Moc zaiste królewska miłuie sąd; albowiemeś ty ustanowił prawa; sąd i sprawiedliwość w Iakubie ty wykonywasz.
 5. Wywyższaycie Pana Boga naszego, a kłaniaycie się u podnóżka nóg iego; bo święty iest.
 6. Moyżesz i Aaron między Kapłany iego, a Samuel między wzywaiącymi imienia iego wołali do^[1] Pana, a on ich wysłuchał.
 7. W słupie obłokowym^[2] mówił do nich; a gdy strzegli świadectw iego i ustaw, które im podał,
 8. Panie, Boże nasz! tyś ie wysłuchywał; Boże! bywałeś im miłościwym, i gdyś ie karał dla występków ich.
 9. Wywyższaycie Pana, Boga naszego, a kłaniaycie się na górze świętéy iego; albowiem święty iest Pan, Bóg nasz.

1. 2 M. 32, 11. 4 M. 14, 13. 1 Sam. 12, 19.
2. 2 M. 33, 9.

Ps 98

Ps 99

Ps 100