Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 91
I. Wszystkich którzy w Bogu ufaią, Prorok cieszy, iż ich Bóg złego uchowa, i Anielską straż pośle. II. Upewnia, że Pan tych, co go miłuią, wyzwoleniem i sławą, modlitew wysłuchaniem, i żywota przedłużeniem ucieszy.
Ten, który mieszka w ochronie Naywyższego, i w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie.
2. Rzecze Panu: Nadzieia moia i zamek móy, Bóg móy, w nim nadzieię mieć będę.
3. Onci zaiste wybawi cię z sidła łowczego, i z powietrza nayiadowitszego.
4. Pierzem swém okryie cię, a pod skrzydłami iego bespiecznym będziesz; prawda iego tarczą i puklerzem.
5. Nie ulękniesz się strachu nocnego, ani strzały lataiącéy we dnie;
6. Ani zarazy morowéy, która przechodzi w ciemności, ani powietrza morowego, które zatraca w południe.
7. Padnie po boku twym tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawéy stronie twoiéy; ale się do ciebie nie przybliży.
8. Tylko to oczyma twemi obaczysz, a nadgrodę niepobożnych oglądasz.
9. Ponieważeś ty Pana, który iest nadzieią moią, i Naywyższego za przybytek swóy położył,
10. Nie potka cię nic złego, ani iaka plaga przybliży się do namiotu twego.
11. Albowiem Aniołom[1] swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
12. Na rękach nosić cię będą, byś snadź nie obraził o kamień nogi twoiéy.
13. Po lwie, i po bazylisku deptać będziesz, lwię i smoka podepcesz.
14. Iż się we mnie, mówi Pan, rozkochał, wyrwę go, i wywyższę go, przeto iż poznał imię moie.
15. Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ia z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.
16. Długością dni nasycę go, i okażę mu zbawienie moie.
 Ps 90 |
Ps 91 | Ps 92  |
|