Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 51


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Psalmów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150


Psalm LI.


I. Dawid od Natana napomniony do miłosierdzia się Bożego ucieka, i o odpuszczenie grzechu prosi. II. Żąda, aby mu Bóg dobrze sumnienie przywrócił, a serce iego przez Ducha świętego odnowił. III. O zachowanie ludu i kościoła Bożego się modli.
1. Przednieyszemu śpiewakowi psalm Dawidów.
2. Gdy do niego przyszedł Natan[1] Prorok, potym iako był wszedł do Betsaby.
3. Zmiłuy się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moie.
4. Omyy mię doskonale od nieprawości moiéy, a od grzechu mego oczyść mię.
5. Albowiem ia znam nieprawość moię, a grzéch móy przedemną iest zawżdy.
6. Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twoiéy, i czystym w sądzie twoim.[2]
7. Oto, w nieprawości poczęty iestem, a w grzechu poczęła mię matka moia.
8. Oto, się kochasz w prawdzie wewnętrznéy, a skrytą mądrość obiawiłeś mi.
9. Oczyść mię[3] Isopem, a oczyścion będę; omyy mię, a nad śnieg wybielony będę.
10. Day mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozraduią kości moie, któreś pokruszył.
11. Odwróć oblicze twoie od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moie.
12. Serce czyste stworz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
13. Nie odrzucay mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieray odemnie.
14. Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyy mię.
15. Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.
16. Wyrwi mię z pomsty[4] za krew, o Boże, Boże zbawienia moiego! a ięzyk móy będzie wysławiał sprawiedliwość twoię.
17. Panie! otwórz wargi moie, a usta moie opowiadać będą chwałę twoię.
18. Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbymci ie dał, ani całopalenia przyymiesz.
19. Ofiary Bogu przyiemne duch skruszony; sercem skruszoném i strapioném nie pogardzisz, o Boże!
20. Dobrze uczyń według upodobania twego Synowi; pobuduy mury Ieruzalemskie.
21. Tedy przyymiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim.





 Ps 50 Ps 51 Ps 52