Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 123
I. Lud Boży w uciskach swych ucieka się do Pana Boga. II. O wyswobodzenie od nieprzyiaciół Boga prosi.
1. Pieśń stopniów.
Do ciebie oczy moie podnoszę, który mieszkasz w niebie.
2. Oto, iako oczy sług pilnuią rąk panów swych, i iako oczy dziéwki pilnuią ręki pani swéy, tak oczy nasze poglądaią na Pana Boga naszego, aż się zmiłuie nad nami.
3. Zmiłuy się nad nami, Panie! zmiłuy się nad nami; bośmy bardzo nasyceni wzgardą.
4. Bardzo iest nasycona dusza nasza pośmiewiskiem bezbożnych, i wzgardą pysznych.
Ps 122 | Ps 123 | Ps 124 |