Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 143
I. Prosi Prorok, żeby Pan modlitwę iego wysłuchał, a onego według sprawiedliwości swéy nie sądził. II. Żąda, aby go Pan Duchem S. rządził.
1. Psalm Dawidów.
Panie! wysłuchay modlitwę moię; dla prawdy twoiéy wysłuchay mię i dla sprawiedliwości twoiéy.
2. A nie wchodź w sąd z sługą twoim; albowiem nie będzie[1] usprawiedliwiony przed obliczem twoiém żaden żywiący.
3. Gdyż prześladuie nieprzyiaciel duszę moię, potarł równo z ziemią żywot móy; sprawił to, że muszę mieszkać[2] w ciemnościach, iako ci, którzy zdawna pomarli.
4. I ściśniony iest we mnie duch móy, a we wnętrznościach moich niszczeie serce moie.
5. Wspominam sobie dni dawne, i rozmyślam o wszystkich sprawach twoich, i uczynki rąk twoich rozbieram.
6. Wyciągam ręce moie ku tobie; dusza moia, iako sucha ziemia, ciebie pragnie. Sela.
7. Pośpiesz się, a wysłuchay mię, Panie! ustawa duch móy; nie ukrywayże oblicza twego przedemną; bomci podobny zstępuiącym[3] do grobu,
8. Spraw, abym rano słyszał miłosierdzie twoie, bo w tobie ufam; oznaymi mi drogę, którąbym miał chodzić; bo do ciebie podnoszę duszę moię,
9. Wyrwi mię od nieprzyiaciół moich, Panie! do ciebie się uciekam.
10. Naucz mię czynić wolę twoię, albowiemeś ty Bóg móy; duch twóy dobry niech mię prowadzi po ziemi prawéy.
11. Dla imienia twego, Panie! obżyw mię; dla sprawiedliwości twoiéy wywiedź z utrapienia duszę moię.
12. I dla miłosierdzia twego wytrać nieprzyiacioły moie, a wygładź wszystkie przeciwniki duszy moiéy; bom ia sługa twóy.
Ps 142 | Ps 143 | Ps 144 |