Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 58
I. Na rayce Saulowe narzekaiąc, potwarzy i złość ich opisuie. II. Prosi, żeby Bóg rady ich pomieszał. III. Tuszy, że ludzie rząd i sąd Bogu przyznaią z upadku przyszłego nieprzyiaciół.
1. Przednieyszemu śpiewakowi, iako: Nie zatracay, pieśń złota Dawidowa.
2. O zgromadzenie! Izali poprawdzie sprawiedliwość mówicie? A uprzeymież sądzicie, wy synowie ludzcy?
3. Owszem, radniéy w sercu nieprawości knuiecie, a gwałty rąk waszych na ziemi odważacie.
4. Odłączyli się niezbożnicy zaraz od narodzenia; pobłądzili zaraz z żywota matki swéy, mówiąc kłamstwo.
5. Iad[1] maią w sobie, iako wężowy, iako iad żmiie głuchéy, która zatula ucho swoie,
6. Aby nie słyszała głosu zaklinacza, ani czarownika w czarach biegłego.
7. O Boże! pokruszże zęby ich w uściech ich; połam, Panie! lwiąt trzonowe zęby.
8. Niech się rozpłyną iako woda, niech się wniwecz obrócą; niech będą iako ten, który naciąga łuk, wszakże się strzały iego łamią.
9. Iako ślimak, który schodzi i niszczeie; iako martwy płod niewieści niech nie oglądaią słońca.
10. Ciernie wasze pierwéy niż wypuści tarny swoie, za zielona w gniewie Bożym iako wichrem porwane będzie.
11. I będzie się weselił sprawiedliwy, gdy uyrzy pomstę; nogi swoie umyie we krwi niepobożnego.
12. I rzecze każdy: Zaprawdęć sprawiedliwy odniesie pożytek sprawiedliwości swoiéy; zaisteć iest Bóg, który sądzi na ziemi.
 Ps 57 |
Ps 58 | Ps 59  |
|