Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 33
I. Upomina wierne, aby Boga chwalili dla tego, iż w obietnicach wierny, w sprawach możny, sprawiedliwy i dobrotliwy. II. Ufność swą w Bogu pokłada a łaski i dobroci iego żąda.
Weselcie się w Panu sprawiedliwi; bo szczerym przystoi chwalić Pana.
2. Wysławiaycie Pana na harfie, na lutni, na instrumencie o dziesięci stronach śpiewaycie mu.
3. Spiewaycież mu piosnkę nową; dobrze mu i głośno graycie.
4. Albowiem szczere iest słowo Pańskie, i wszystkie sprawy iego wierne.
5. Miłuie sąd i sprawiedliwość; pełna[1] iest ziemia miłosierdzia Pańskiego.
6. Słowem Pańskiém są niebiosa[2] uczynione, a Duchem ust iego wszystko woysko ich.
7. Który zgromadził iako na kupę[3] wody morskie, i złożył do skarbu przepaści.
8. Niech się boi Pana wszystka ziemia; niech się go lękaią wszyscy obywatele okręgu ziemi.
9. Albowiem on[4] rzekł, i stało się; on rozkazał, a stanęło.
10. Pan rozprasza rady narodów, a wniwecz[5] obraca zamysły ludzkie;
11. Ale rada[6] Pańska trwa na wieki, a myśli serce iego od narodu do narodu.
12. Błogosławiony[7] naród, którego Pan iest Bogiem iego, lud, który sobie obrał za dziedzictwo.
13. Pan patrzy z[8] nieba i widzi wszystkie syny ludzkie.
14. Z mieysca mieszkania swego pogląda na wszystkie obywatele ziemi.
15. Który stworzył serce każdego z nich, upatruie wszystkie sprawy ich.
16. Nie bywa Król wybawiony przez wielkość woyska, ani mocarz nie uydzie przez wielką moc swoię.
17. Omylnyć iest koń ku wybawieniu, a nie wyrywa wielkością mocy swoiéy.
18. Oto, oko Pańskie[9] nad tymi, którzy się go boią, nad tymi, którzy dufaią w miłosierdziu iego;
19. Aby wyrwał od śmierci duszę ich, a pożywił ie w głodzie.
20. Dusza nasza oczekiwa Pana; on ratunek nasz i tarcza nasza.
21. W nim zaprawdę rozweseli się serce nasze: bo w imieniu iego świętém ufamy.
22. Niechże będzie miłosierdzie twoie, Panie! nad nami iakośmy nadzieię w tobie mieli.
 Ps 32 |
Ps 33 | Ps 34  |
|