Biblia Gdańska/List pierwszy powszechny Ś. Piotra Apostoła 3

Biblia Gdańska - Nowy Testament - List pierwszy powszechny Ś. Piotra Apostoła
1 - 2 - 3 - 4 - 5

ROZDZIAŁ III.

I. Chrześciańskie małżonki mężów swych chuć i niewiernych lekce sobie ważyć nie maią 1 — 4. II. przykładem pobożnych małżonek 5 — 7. III. każdemu niewiernemu należące napominanie dawa 8 — 13. IV. wierni prześladowanie skromnie znosić 14. 15. V. i poczet wiary swoiéy wydawać maią 16 — 22.
Także i żony!^[1] bądźcie poddane mężom swoim, aby i ci, którzy nie wierzą słowu, przez pobożne obcowanie żon, bez słowa^[2] byli pozyskani,
2. Obaczywszy czyste w boiaźni Bożéy obcowanie wasze.
3. Których ochędostwo niech^[3] będzie nie ono zwierzchne, w splecieniu włosów, i obłożeniu się złotem, albo w ubieraniu się w szaty,
4. Ale on skryty serdeczny człowiek, zależący w nieskażeniu cichego i spokoynego ducha, który iest przed obliczem Bożém kosztowny.
II. 5. Albowiem tak niekiedy i one święte małżonki, które nadzieię miały w Bogu, zdobiły się, będąc poddane mężom swoim.
6. Iako Sara była posłuszną Abrahamowi nazywaiąc^[4] go panem; któréy wy stałyście się córkami, gdy dobrze czynicie, nie boiąc się żadnego postrachu.
7. Także i wy, mężowie! mieszkaycie z nimi^[5] umieiętnie, a iako mdleyszemu naczyniu niewieściemu oddawaycie uczciwość, iako téż spółdziedziczkom łaski żywota, aby się modlitwy wasze nie przerywały.
III. 8. A na koniec wszyscy bądźcie^[6] iednomyślni, spółcierpiący doległości, braterstwo miłuiący, miłosierni i dobrotliwi,
9. Nie oddawaiąc złego^[7] za złe, ani łaiania za łaiania, lecz przeciwnym obyczaiem dobrorzecząc, gdyż wiecie, iż na to powołani iesteście, abyście błogosławieństwo odziedziczyli.
10. Albowiem kto chce żywot^[8] miłować i oglądać dni dobre, niech pohamuie ięzyka swego od złego, a usta iego niech nie mówią zdrady;
11. Niech się odwróci^[9] od złego, a czyni dobre; niech szuka pokoiu, i ściga go.
12. Albowiem oczy Pańskie otworzone są na sprawiedliwe, a uszy iego ku proźbie ich; lecz oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy czynią złe rzeczy.
13. I któż iest, coby wam złe uczynił, ieźlibyście dobrego naśladowcami byli?
[1273] IV. 14. Ale chociażbyście téż^[10] cierpieli dla sprawiedliwości, błogosławieni iesteście; a strachu ich^[11] nie lękaycie się, ani trwożcie sobą, ale Pana Boga poświęcaycie w sercach waszych.]
15. A bądźcie zawsze gotowi ku daniu odpowiedzi każdemu domagaiącemu się od was rachunku o téy nadziei, która w was iest, z cichością i z boiaźnią, maiąc^[12] sumnienie dobre;
V. 16. Aby w tém, w czém was pomawiaią iako złoczyńce, zawstydzili się ci, którzy naganę dawaią waszemu dobremu obcowaniu w Chrystusie.
17. Lepiéy bowiem iest, abyście dobrze czyniąc, ieźli się tak podoba woli Bożéy, cierpieli, niżeli źle czyniąc.
18. Bo i Chrystus raz za grzechy^[13] cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwe, aby nas przywiódł do Boga, umartwiony będąc ciałem, ale ożywiony duchem;
19. Przez którego i tym duchom, którzy są w więzieniu, przyszedłszy kazał,
20. Którzy niekiedy nieposłuszni byli, gdy^[14] raz oczekiwała Boża cierpliwość za dni Noego, kiedy korab gotowano, w którym mało (to iest ośm) dusz zachowane są w wodzie.
21. Czego teraz chrzest wzorem będąc, zbawia nas (nie składanie cielesnego plugastwa, ale obietnica spólna sumnienia dobrego u Boga,) przez zmartwychwstanie Iezusa Chrystusa,
22. Który iest na prawicy Bożéy, szedłszy do nieba, podbiwszy sobie Anioły i zwierzchności i mocy.