Wikiźródła

Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Żydów 9

< Biblia Gdańska


Biblia Gdańska - Nowy Testament - List Świętego Pawła Apostoła do Żydów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13


ROZDZIAŁ IX.


 I. Postanowienie przybytku 1 — 9. II. i obrzędy zakonne do prawdy w Chrystusie okazanéy stosuiąc 10 — 14. III. zamyka, iż nam więcéy żadnego inszego Kapłana nie potrzeba 15 — 23. IV. gdyż sam Chrystus w nowym testamencie ten urząd wykonywa 24 — 28.
A miałoć i[1] pierwsze ono przymierze ustawy około służby Bożéy i świątnicę świecką.
 2. Albowiem sprawiony[2] był przybytek pierwszy, w którym był świécznik, i stół, i pokładne[3] chleby, który zwano świątnicą.
 3. A za drugą zasłoną był przybytek który zwano[4] świątnicą nayświętszą,
 4. Maiąc złotą kadzilnicę, i skrzynię,[5] przymierza zewsząd złotem powleczoną, w któréy było[6] wiadro złote, maiące w sobie mannę, i laska Aaronowa, która była zakwitnęła, i[7] tablice przymierza.
 5. A nad skrzynią byli[8] Cherubinowie chwały, którzy zacieniali ubłagalnią, o których rzeczach teraz nie potrzeba mówić o każdéy z osobna.
 6. A to gdy tak przygotowano, do pierwszego przybytku zawsze[9] wchodzą Kapłani, służby Boże odprawuiąc;
 7. Ale do drugiego raz[10] w rok sam naywyższy Kapłan, nie bez krwi, którą ofiaruie sam na[11] się i za ludzkie niewiadomości.
 8. Przez co dawa znać Duch święty, iż[12] ieszcze nie była obiawiona droga do świątnicy, póki ieszcze trwał pierwszy przybytek,
 9. Który był wzorem na ten teraźnieyszy czas, w którym dary i ofiary bywaią ofiarowane, które nie mogą w sumnieniu doskonałym[13] uczynić tego, co służbę Bożą odprawuie;
 II. 10. Tylko w pokarmach i w napoiach i w różnych omywaniach i w ustawach cielesnych aż do czasu naprawienia włożone były.
 11. Ale Chrystus przyszedłszy,[14] naywyższy Kapłan przyszłych dóbr, przez większy i doskonalszy przybytek, nie ręką zbudowany, to iest, nie tego budynku;
 12. Ani przez krew kozłów i cielców, ale przez własną[15] krew swoię wszedł raz do świątnicy, znalazłszy wieczne odkupienie.
 13. Albowiem ieźli krew wołów[16] i kozłów i popiół iałowicy pokrapiaiący splugawione poświąca ku oczyszczeniu ciała;
 14. Iakoż daleko więcéy[17] krew Chrystusowa, który przez Ducha wiecznego samego siebie ofiarował nienaganionym Bogu, oczyści sumnienie wasze od uczynków martwych ku służeniu Bogu[18] żywemu?
 III. 15. I dla tego iest nowego testamentu pośrzednikiem, aby, gdyby[19] śmierć nastąpiła na odkupienie onych występków, które były pod pierwszym testamentem, ci, którzy są powołani, wzięli obietnicę wiecznego dziedzictwa.]
 16. Albowiem gdzie iest testament, potrzeba, aby śmierć nastąpiła tego, który czyni testament.
 17. Bo testament[20] tych, którzy zmarli, zmocny iest, gdyż ieszcze nie iest ważny, póki żyw ten, co testament uczynił.
 18. Zkąd ani on pierwszy testament bez krwi nie był poświęcony.
 19. Albowiem gdy[21] Moyżesz wszystko przykazanie według zakonu opowiedział wszystkiemu ludowi, wziąwszy krew cielców i kozłów z wodą i z wełną szarłatową i z hyzopem, i same księgi i lud wszystek pokropił,
 20. Mówiąc: Tać iest[22] krew przymierza, które wam Bóg przykazał.
 21. Do tego i przybytek i wszystko naczynie do służby Bożéy należące krwią także[23] pokropił.
 22. A niemal wszystko według zakonu[24] krwią oczyściono bywa, a bez rozlania krwi nie bywa odpuszczenie grzechów.
 23. A tak potrzeba było, aby kształty onych rzeczy, które są na niebie, temi rzeczami były oczyścione, a same rzeczy niebieskie lepszemi ofiarami, niżeli te.
 IV. 24. Albowiem Chrystus nie wszedł do świątnicy ręką uczynionéy, któraby była wizerunkiem prawdziwéy, ale do samego nieba,[25] aby się teraz okazował przed oblicznością Bożą za nami.
 25. A nieiżby często ofiarował samego siebie, iako naywyższy[26] Kapłan wchodzi do świątnicy co rok ze krwią cudzą;
 26. (Bo inaczéy musiałby był częstokroć cierpieć od początku świata,) lecz teraz[27] przy skończeniu wieków raz obiawiony iest ku zgładzeniu grzechu przez ofiarowanie samego siebie.
 27. A iako postanowiono ludziom, raz[28] umrzeć, a potym[29] będzie sąd;
 28. Tak i Chrystus,[30] raz będąc ofiarowany na zgładzenie wielu grzechów, drugi raz się bez grzechu okaże tym, którzy go oczekiwaią[31] ku zbawieniu.


góra strony




 Hbr 8 Hbr 9
Biblia Gdańska		 Hbr 10 


Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Biblia_Gdańska/List_Świętego_Pawła_Apostoła_do_Żydów_9&oldid=559836”