Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Żydów 7


Biblia Gdańska - Nowy Testament - List Świętego Pawła Apostoła do Żydów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13


ROZDZIAŁ VII.


I. Co potrzeba uważać w Melchysedeku 1 — 14. II. w czém mu podobny iest Chrystus 15 — 19. III. czemu zakon Ewangielii ustępować ma 20 — 28.
Albowiem ten[1] Melchysedek był Król Salem, Kapłan Boga naywyższego, który zaszedł drogę Abrahamowi, gdy się wracał od porażki Królów, i błogosławił mu.
2. Któremu i dziesięciny ze wszystkiego udzielił Abraham; który nayprzód wykłada się Król sprawiedliwości, potym téż Król Salem, co iest, Król pokoiu.
3. Bez oyca, bez matki, bez rodu, ani początku dni, ani końca żywota nie maiąc, ale przypodobany będąc synowi Bożemu, zostawa Kapłanem na wieki.
4. Obaczcież tedy, iako wielki ten był, któremu téż dziesięcinę z łupów dał Abraham Patryarcha.
5. A ci, którzy są z synów Lewiego,[2] urząd kapłański przyimuiący, rozkazanie maią, aby brali dziesięcinę od ludu według zakonu, to iest, od braci swoiéy, choć wyszli z biódr Abrahamowych.
6. Ale ten, którego ród nie iest poczytany między nimi, dziesięcinę[3] wziął od Abrahama, i temu, który miał obietnicę, błogosławił.
7. A bez wszelkiego sporu mnieyszy od większego błogosławieństwo bierze.
8. A tuć dziesięciny biorą ludzie, którzy umieraią; tam zasię on, o którym świadczono, iż żyie.
9. A iż tak rzekę, i sam Lewi, który dziesięciny bierze, dał w Abrahamie dziesięcinę.
10. Albowiem ieszcze był w biodrach oycowskich, gdy wyszedł przeciwko niemu Melchysedek.
11. A przetoż byłali doskonałość przez kapłaństwo Lewitskie, (gdyż za niego wydany iest zakon ludowi,) iakaż tego ieszcze była potrzeba, aby inszy Kapłan według porządku Melchysedekowego powstał, a nie był[4] według porządku Aaronowego mianowany?
12. A ponieważ kapłaństwo iest przeniesione, musi téż i zakon przeniesiony bydź.
13. Bo ten, o którym się to mówi, inszego iest pokolenia, z którego żaden nie służył ołtarzowi.
14. Albowiem iawna iest, iż z pokolenia Iudowego[5] poszedł Pan nasz, o którém pokoleniu nic z strony kapłaństwa nie mówił Moyżesz.
II. 15. Owszem obficie to ieszcze i z tego iawna iest, iż powstał inszy Kapłan według porządku Melchysedekowego,
16. Który się stał nie według zakonu przykazania cielesnego, ale według mocy żywota nieskazitelnego.
17. Albowiem tak świadczy: Tyś iest[6] Kapłanem na wieki według porządku Melchysedekowego.
18. Bo się stało[7] zniesienie onego przyszłego przykazania dla słabości iego i niepożytku.
19. Bo niczego do doskonałości nie przywiódł zakon; ale na mieysce iego wprowadzona iest lepsza nadzieia, przez którą[8] się przybliżamy do Boga,
III. 20. A to i względem tego, że nie bez przysięgi iest wprowadzona.
21. Boć się oni bez przysięgi Kapłanami stawali, a ten z przysięgą przez tego, który rzekł do niego: Przysiągł[9] Pan, a nie będzie tego żałował: Tyś iest Kapłanem na wieki według porządku Melchysedekowego.
22. Tak dalece lepszego[10] przymierza stał się rękoymią Iezus.
23. Więc téż onych wiele bywało Kapłanów dla tego, iż im śmierć nie dopuściła, zawsze trwać.
24. Ale ten, iż na wieki zostawa, wieczne ma kapłaństwo,
25. Przetoż i doskonale zbawić może te, którzy przezeń przystępuią do Boga, zawsze żyiąc, aby[11] orędował za nimi.
26. Takiegoć[12] zaiste przystało nam mieć naywyższego Kapłana, świętego, niewinnego, niepokalanego, odłączonego[13] od grzeszników, i któryby się stał wyższy nad niebiosa;
27. Któryby nie potrzebował na każdy[14] dzień, iako oni naywyżsi Kapłani, pierwéy za swoie grzechy własne ofiar sprawować, a potym za ludzkie; bo to uczynił raz samego siebie ofiarowawszy.
28. Albowiem zakon ludzie[15] podległe krewkości stanowił za naywyższe Kapłany; ale słowo przysięgi, które się stało po zakonie, postanowiło syna Bożego[16] doskonałego na wieki.





 Hbr 6 Hbr 7
Biblia Gdańska
Hbr 8