Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Efezów 2
I. Żeby wielkość łaski Bożéy obiaśnił, przywodzi im na pamięć 1 — 4. II. iż skazani będąc na potępienie 5 — 7. III. z łaski zbawieni są 8 — 12. IV. i bliskimi sie Boga stali 13 — 15. V. za przeiednaniem przez Chrystusa uczynioném 16. VI. a przez Ewangielią ogłoszoném 17 — 22.
I was ożywił, którzyście byli umarli w upadkach i w grzechach,[1]
2. W którycheście niekiedy[2] chodzili według zwyczaiu świata tego, i według książęcia, który ma władzą na powietrzu, ducha tego, który teraz iest skuteczny w synach niedowiarstwa.
3. Między którymi i my wszyscy obcowaliśmy niekiedy w pożądliwościach ciała naszego, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z przyrodzenia dziećmi gniewu, iako i drudzy.
4. Lecz Bóg, który iest bogaty w miłosierdziu, dla wielkiéy miłości swoiéy, którą nas umiłował,
II. 5. I gdyśmy byli umarłymi w grzechach, ożywił nas pospołu z Chrystusem, (gdyż łaską[3] zbawieni iesteście.)
6. I pospołu z nim wzbudził, i pospołu z nim posadził na niebiesiech w Chrystusie Iezusie,
7. Aby okazał w przyszłych wiekach ono nader obfite bogactwo łaski swoiéy, z dobrotliwości swoiéy przeciwko nam w Chrystusie Iezusie.
III. 8. Albowiem łaską iesteście zbawieni przez wiarę, i to nie iest z was, dar to Boży iest;
9. Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
10. Albowiem czynem iego iesteśmy, stworzeni w Chrystusie Iezusie ku uczynkom dobrym, które przed tém Bóg zgotował, abyśmy w nich chodzili.
11. Przetoż pamiętaycie, że wy niekiedy będąc Poganami w ciele, którzyście byli zwani nieobrzeską od onych, które zwano obrzeską w ciele, która się ręką dzieie;
12. Iżeście byli na on czas bez Chrystusa, oddaleni od społeczności Izraelskiéy, i obcymi od umów[4] obietnicy, nadziei nie maiący i bez Boga na świecie.
IV. 13. Ale teraz w Chrystusie Iezusie wy, którzyście niekiedy byli dalekimi, staliście się bliskimi przez krew Chrystusowę.
14. Albowiem on iest pokoiem naszym, który oboie iednym uczynił, i śrzednią ścianę, która była przegrodą, rozwalił,
15. Nieprzyiaźń, to iest zakon[5] przykazań, który zależał w ustawach, skaziwszy przez ciało swoie, aby dwu stworzył w samym sobie w iednego nowego człowieka, czyniąc pokóy;
V. 16. I poiednał obudwu w iedném ciele z Bogiem przez krzyż, zgładziwszy nieprzyiaźń przezeń.
VI. 17. I przyszedłszy opowiedział pokóy[6] wam, którzyście dalekimi, i którzyście bliskimi.
18. Albowiem przezeń mamy przystęp[7] obie stronie w iednym Duchu do oyca.
19. A przetoż iuż więcéy nie iesteście gośćmi i przychodniami, ale spółmieszczaninami Swiętych i domownikami Bożymi,
20. Zbudowani na fundamencie Apostołów i Proroków, którego iest gruntownym węgielnym kamieniem[8] sam Iezus Chrystus,
21. Na którym wszystko budowanie wespół spoione roście w kościół święty w Panu;
22. Na którym téż i wy się wespół buduiecie, abyście byli mieszkaniem Bożém w Duchu świętym.]
 List Świętego Pawła Apostoła do Efezów 1 |
List Świętego Pawła Apostoła do Efezów 2 Biblia Gdańska |
List Świętego Pawła Apostoła do Efezów 3  |
|