Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Żydów 2
I. Pokazuie, że nowego zakonu nauki bardziéy przestrzegac mamy niz starego 1 — 8. II. iż Chrystus Pan stał się człowiekiem, umarł i zmartwychwstał 9. 10. III. dla zbawiennego pożytku naszego 11 — 18.
Przetoż musimy tém pilniéy przestrzegać tego, cośmy słyszeli, byśmy snadź nie przeciekli.
2. Bo ponieważ przez Anioły mówione słowo było pewne, a każde przestępstwo i nieposłuszeństwo wzięło sprawiedliwą zapłatę pomsty;
3. Iakoż my ucieczemy, ieźli zaniedbamy tak wielkiego zbawienia, które wziąwszy początek opowiadania przez samego Pana od tych, którzy go słyszeli, nam iest potwierdzone?
4. Którym i Bóg świadectwo wydawał przez znamiona i cuda i rozliczne mocy i przez udzielanie Ducha świętego według woli swoiéy.
5. Albowiem nie Aniołom poddał świat przyszły, o którym mówimy.
6. A świadczył ktoś na niektórém mieyscu, mówiąc: Cóż iest[1] człowiek, iż nań pamiętasz, albo syn człowieczy, iż go nawiedzasz?
7. Na małą chwilę mnieyszym uczyniłeś go od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go, i postanowiłeś go nad uczynkami rąk twoich,
8. Wszystkoś poddał pod nogi iego.[2] A poddawszy mu wszystko, nic nie zostawił, coby mu poddanego nie było; lecz teraz ieszcze nie widziemy, aby mu wszystko poddane było.
II. 9. Ale tego, który na małą chwilę mnieyszym stał się od Aniołów, Iezusa widziemy przez ucierpienie śmierci chwałą i czcią ukoronowanego, aby z łaski Bożéy za wszystkie śmierci skosztował.[3]
10. Albowiem należało na tego, dla[4] którego iest wszystko, i przez którego iest wszystko, aby wiele synów do chwały przywodząc, wodza[5] zbawienia ich przez ucierpienie[6] doskonałym uczynił.
III. 11. Bo ten, który poświąca, i ci, którzy bywaią poświąceni, z iednego są wszyscy, dla któréy przyczyny nie wstyda się, ich bracią nazywać,
12. Mówiąc: Opowiem imię twoie[7] braci moiéy, w pośrzodku zgromadzenia śpiéwać ci będę.
13. I zasię: Ia w nim[8] dufać będę; a zasię: Oto ia i dzieci,[9] które mi dał[10] Bóg.
14. Ponieważ tedy dzieci społeczność maią ciała i krwi, i on także stał się ich uczęstnikiem, aby przez[11] śmierć zniszczył[12] tego, który miał władzą śmierci, to iest diabła,
15. A iżby wyswobodził te, którzy dla boiaźni śmierci po wszystek czas żywota podlegli byli niewoli.
16. Bo zaiste nigdzie nie przyiął Aniołów, ale nasienie Abrahamowe przyiął.
17. Zkąd miał bydź we wszystkiém podobny braciom, aby był[13] miłosiernym i wiernym naywyższym Kapłanem w tém, co się u Boga na ubłaganie za grzechy ludzkie dziać miało.
18. Albowiem że sam[14] cierpiał, będąc kuszony, może tych, którzy są w pokusach, ratować.
 Hbr 1 |
Hbr 2 Biblia Gdańska |
Hbr 3  |
|