Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Żydów 8
I. Aby tém pewniéy zniesienia ceremonii zakonnych dowiódł 1 — 4. II. przypomina, że dla tego były dostanowione, aby niebieskiemu przybytkowi służyły 5 — 7. III. Z Ieremiasza 8 — 12. IV. pokazuie że stary testament poprawy potrzebował 13.
Ale summa tego, co się mówi, ta iest: Iż takiego mamy naywyższego Kapłana, który usiadł na prawicy stolicy wielmożności na niebiesiech;[1]
2. Sługą będąc świątnicy, a prawdziwego onego przybytku, który Pan zbudował, a nie człowiek.
3. Albowiem każdy naywyższy Kapłan ku ofiarowaniu darów i ofiar bywa postanowiony, zkąd potrzeba było, aby i ten miał, coby ofiarował.
4. Bo gdyby był na ziemi, nie byłby Kapłanem, pókiby zostawali oni Kapłani, którzy według zakonu dary ofiaruią,
II. 5. Którzy służą kształtowi[2] i cieniowi rzeczy niebieskich, iako Moyżeszowi od Boga powiedziano było, gdy miał dokończyć przybytku: Patrzayże, (mówi,) abyś[3] uczynił wszystko według kształtu, któryć iest okazany na téy górze.
6. Ale teraz nasz Kapłan tém zacnieyszego urzędu dostąpił, im iest pośrzednikiem lepszego[4] przymierza, które lepszemi obietnicami iest utwierdzone.
7. Bo gdyby ono pierwsze było bez przygany, tedyćby wtóremu nie szukano mieysca.
III. 8. Albowiem ganiąc Żydy,[5] mówi: Oto, dni idą, mówi Pan, gdy uczynię z domem Izraelskim i z domem Iudskim przymierze nowe,
9. Nie według przymierza,[6] którem uczynił z oycami ich w dzień, któregom ie uiął za rękę ich, abym ie wywiódł z ziemi Egipskiéy; albowiem oni nie zostali w tém przymierzu moiém, a Iam ich zaniedbał, mówi Pan.
10. Przetoż toć iest przymierze,[7] które postanowię z domem Izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam prawa moie w myśl ich, i na sercach ich napiszę ie, i będę[8] Bogiem ich, a oni będą ludem moim.
11. I nie będzie uczył żaden bliźniego swego, i żaden brata swego, mówiąc: Poznay Pana; albowiem wszyscy mię poznaią, od naymniejszego z nich aż do naywiększego z nich.
12. Bo miłościw będę nieprawościom ich, a grzechów ich i nieprawości ich nie wspomnę więcéy.
IV. 13. A gdy mówi: Nowe; pierwsze czyni wiotchém; a to, co wiotszeie i zstarzeie się, bliskie iest zniszczenia.
 Hbr 7 |
Hbr 8 Biblia Gdańska |
Hbr 9  |
|