Biblia Gdańska/List wtóry Ś. Pawła Apostoła do Koryntów 6
I. Upomina, aby pobożnie żyli, staraiąc się o zbawienie swoie 1 — 4. II. Uciskani aby się nie trwożyli 5 — 8. III. chwałą się nie wynosili 9 — 13. IV. strzegli się towarzystwa złych i bałwochwalstwa 14. 15. V. gdyż są kościołem Boga żyiącego 16 — 18.
Przetoż pomagaiąc mu, napominamy was, abyście na daremno łaski Bożéy nie przyimowali,
2. (Bo mówi Bóg: Czasu przyiemnego[1] wysłuchałem cię, a w dzień zbawienia poratowałem cię; oto, teraz dzień przyiemny, oto, teraz dzień zbawienia.)
3. Żadnego niwczém nie dawaiąc zgorszenia, aby nie było naganione usługowanie nasze,
4. Ale we wszystkiém zalecaiąc samych siebie, iako słudzy Boży[2], w wielkiéy cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach,
II. 5. W razach, w więzieniach, w potłukaniu, a pracach, w niedosypianiach, w pościech;
6. W czystości, w umieiętności, w nieskwapliwości, w dobrotliwości, w Duchu świętym, w miłości nieobłudnéy;
7. W mówie prawdy, w mocy Bożéy, przez oręże sprawiedliwości na prawo i na lewo;
8. Przez chwałę i zelżywość, przez niesławę i dobrą sławę, iakoby zwodziciele, wszakże prawdziwi;
III. 9. Iako nie znaiomi, wszakże znaiomi; iako umieraiący, a oto żywiemy; iako pokarani, ale nie zabici;
10. Iako smętni, wszakże zawsze weseli; iako ubodzy, wszakże wielu ubogacaiący; iako nic niemaiący, wszakże wszystko trzymaiący.]
11. Usta nasze otworzone są ku wam, o Koryntowie! serce nasze rozszerzone iest.
12. Nie iesteście ściśnieni w nas, lecz ściśnieni iesteście we wnętrznościach waszych.
13. O wzaiemną tedy nagrodę iako dziatkom mówię: Rozszerzcież się i wy.
IV. 14. Nie ciągniycież nierównego iarzma z niewiernymi; bo cóż za społeczność sprawiedliwości z nieprawością? albo co za społeczność światłości z ciemnością?
15. A co za zgoda Chrystusa z Belialem? albo co za dział wiernemu z niewiernym?
V. 16. A co za zgoda kościoła Bożego z bałwany? Albowiemeście wy[3] kościołem Boga żywego, tak iako mówi Bóg: Będę[4] mieszkał w nich i będę się przechadzał w nich, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.
17. Przetoż wynidźcie[5] z pośrzodku ich, i odłączcie się, mówi Pan, a nieczystego się nie dotykaycie, a Ia was przyimę.
18. I będę wam za[6] oyca, a wy mnie będziecie za syny i za córki, mówi Pan wszechmogący.
 2 Kor 5 |
2 Kor 6 Biblia Gdańska |
2 Kor 7  |
|