Wikiźródła

Biblia Gdańska/List pierwszy Świętego Pawła Apostoła do Koryntów 4

< Biblia Gdańska


Biblia Gdańska - Nowy Testament - List pierwszy Świętego Pawła Apostoła do Koryntów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16


ROZDZIAŁ IV.


 I. Prawdziwego Apostoła opisawszy 1 — 6. II. za cześć sobie raczéy niż za hańbę uniżenie poczyta 7. 8. III. i znaki pewne przywodzi, z których się pokazuie 9. IV. iż się ani o chwałę swoię 10. V. ani o brzuch swóy starał 11 — 16. VI. Tymoteusza zaleca 17. VII. i sam przyiść do nich obiecuie 18 — 21.
Tak niechay o nas człowiek rozumie, iako o sługach Chrystusowych i o szafarzach taiemnic[1] Bożych.
 2. A tegoć więc szukaią przy szafarzach, aby każdy znaleziony był wiernym.
 3. Aleć u mnie to iest naymnieysza, żebym był od was sądzony, albo od sądu ludzkiego; lecz i sam siebie nie sądzę.
 4. Albowiem choć nic na się nie wiem, wszakże nie przeto iestem[2] usprawiedliwiony; ale ten, który mnie sądzi, Pan iest.
 5. A tak nie sądźcie[3] przed czasem, ażby Pan przyszedł, który téż oświeci, co skrytego iest w ciemności i obiawi rady serc; a tedy każdy będzie miał chwałę od Boga.]
 6. A te rzeczy, bracia! w podobieństwie obróciłem na się i na Apollosa dla was, abyście się nauczyli z nas,[4] nad to, co napisano, nie rozumieć, iżbyście się ieden dla drugiego nie nadymali przeciwko drugiemu.
 II. 7. Albowiem któż cię różnym czyni? I cóż[5] masz, czegobyś nie wziął? A ieźliżeś wziął, przeczże się chlubisz, iakobyś nie wziął?
 8. Iużeście nasyceni, iużeście ubogaceni, bez nas króluiecie; a bodaieście królowali, abyśmy i my z wami pospołu królowali!
 III. 9. Bo mam za to, iż Bóg nas ostatnie Apostoły wystawił iakoby na śmierć[6] skazane; albowiem staliśmy się dziwowiskiem światu i Aniołom i ludziom.
 IV. 10. Myśmy głupi dla Chrystusa, aleście wy rostropni w Chrystusie; myśmy słabi, aleście wy mocni; wyście zacni, aleśmy my bezecni.
 V. 11. Ieszcze aż do téy godziny i łakniemy i pragniemy, i nadzy iesteśmy, i bywamy policzkowani, i tułamy się,
 12. I pracuiemy, i robiąc[7] własnemi rękami; gdy nas[8] hańbią, dobrorzeczemy, gdy nas prześladuią, znosimy;
 13. Gdy nam złorzeczą, modlimy się za nie; staliśmy się iako śmieci tego świata, i iako omieciny u wszystkich aż dotąd.
 14. To piszę, nie przeto, abym was zawstydził; ale iako dziatki moie miłe napominam.
 15. Bo choćbyście mieli dziesięć tysięcy pedagogów w Chrystusie, wszakże nie wiele oyców macie; bom ia was w Iezusie[9] Chrystusie przez Ewangielią spłodził.
 16. Proszę was[10] tedy, bądźcie naśladowcami moimi.
 VI. 17. Dla tegom posłał do was Tymoteusza, który iest syn móy miły i wierny w Panu; ten wam przypomni drogi moie w Chrystusie, iako wszędy w każdym zborze nauczam.
 VII. 18. Ale tak się niektórzy nadęli, iakobym nie miał przyiść do was.
 19. Lecz przyidę rychło do was, ieźli Pan[11] będzie chciał, i poznam nie mowę tych nadętych, ale moc.
 20. Albowiem nie w mowie[12] zależy królestwo Boże, ale w mocy.
 21. Cóż chcecie? z[13] rózgąli mam przyiść do was, czyli z miłością i z duchem cichości?


góra strony




 1 Kor 3 1 Kor 4
Biblia Gdańska		 1 Kor 5 


Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Biblia_Gdańska/List_pierwszy_Świętego_Pawła_Apostoła_do_Koryntów_4&oldid=623035”