Biblia Gdańska/List pierwszy Świętego Pawła Apostoła do Koryntów 11
I. Uczy, aby się w zborze męszczyzna i białegłowy przystoynie a uczciwie zachowali 1 — 15. II. Zatym lekkomyślność przy używaniu wieczerzy Pańskiéy 16 — 20. III. i biesiady przy niéy gromi 21. 22. IV. a one do ustawy Chrysrusowéy 23 — 32. V. i do porządku dobrego prowadzi 33. 34.
Bądźcie naśladowcami[1] moimi, iakom i ia Chrystusów.
2. A chwalę was, bracia! iż pamiętacie wszystkie moie nauki, a iakom wam podał, podania trzymacie.
3. A chcę, abyście wiedzieli, iż każdego męża głową iest[2] Chrystus, a głową niewiasty mąż, a głową Chrystusową Bóg.
4. Każdy mąż, gdy się modli, albo prorokuie z przykrytą głową, szpeci głowę swoię.
5. I każda niewiasta, gdy się modli albo prorokuie, nie nakrywszy głowy swoiéy, szpeci głowę swoię; boć to iedno, a toż iest, iakoby ogolona była.
6. Albowiem ieźli się nie okrywa niewiasta, niechże się téż strzyże; a ieźli szpetna rzecz iest niewieście, strzydz się albo golić, niechże się nakrywa.
7. Albowiem mąż niema nakrywać głowy, gdyż iest wyobrażeniem i chwałą Bożą; ale niewiasta iest chwałą mężową.[3]
8. Bo mąż nie iest z niewiasty, ale niewiasta z męża.
9. Albowiem mąż nie iest stworzony[4] dla niewiasty, ale niewiasta dla męża.
10. A przetoż niewiasta powinna mieć władzą na głowie dla Aniołów.
11. A wszakże mąż nie iest bez niewiasty, ani niewiasta nie iest bez męża w Panu.
12. Albowiem iako niewiasta z męża iest, tak téż mąż przez niewiastę; iednak wszystkie rzeczy są z Boga.
13. Sami u siebie rozsądźcie, przystoili niewieście bez nakrycia modlić się Bogu?
14. Azaż was i samo przyrodzenie nie uczy, iż mężowi, gdyby włosy zapuszczał, iest mu ku zelżywości?
15. Ale niewiasta, ieźli zapuszcza włosy, iest iéy ku poczciwości, przeto, iż iéy włosy dane są za przykrycie.
II. 16. A ieźliby się kto zdał bydź swarliwym, my takiego obyczaiu nie mamy, ani zbory Boże.
17. A to opowiadaiąc nie chwałę, że się nie ku lepszemu ale ku gorszemu schodzicie.
18. Albowiem nayprzód, gdy się wy schodzicie we zborze, słyszę, iż rozerwania bywaią między wami; i poniekąd wierzę.
19. Boć muszą bydź[5] kacerstwa między wami, aby ci, którzy są doświadczeni, byli iawnymi między wami.
20. Gdy się wy tedy wespół schodzicie, nie iest to używać wieczerzy Pańskiéy,
III. 21. Albowiem każdy wieczerzą swoię pierwéy ziada, i ieden łaknie a drugi jest piiany.
22. Azaż domów nie macie do iedzenia i do picia? Albo zborem Bożym gardzicie i zawstydzacie te, którzy nie maią? Cóż wam rzekę? Pochwalęż was? W tém nie chwalę.
IV. 23. Albowiem iam wziął od Pana[6], com téż wam podał, iż Pan Iezus téy nocy, któréy był[7] wydan, wziął chléb,
24. A podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, iedzcie: To iest ciało moie, które za was bywa łamane; to czyńcie na pamiątkę moię.
25. Także i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich iest nowy testament we krwi moiéy; to czyńcie, ile kroć pić będziecie, na pamiątkę moię.
26. Albowiem ilekroćbyście iedli ten chléb, i ten kielichbyście pili, śmierć Pańską opowiadaycie, ażby przyszedł.
27. A tak, ktoby iadł ten chléb, albo pił ten kielich Pański niegodnie, będzie winien ciała i krwi Pańskiéy.
28. Niechże tedy człowiek samego siebie[8] doświadczy, a tak niech ie z chleba tego, i z kielicha tego niechay piie.
29. Albowiem kto ie i piie niegodnie, sąd sobie samemu ie i piie, nie rozsądzaiąc ciała Pańskiego.
30. Dla tego między wami wiele iest słabych i chorych, i nie mało ich zasnęło.
31. Bo gdybyśmy się sami rozsądzali, nie bylibyśmy sądzeni.
32. Lecz gdy sądzeni bywamy, od Pana bywamy ćwiczeni, abyśmy z światem nie byli potępieni.]
V. 33. A tak, bracia moi! gdy się schodzicie ku iedzeniu, oczekiwaycie iedni drugich.
34. A ieźli kto łaknie, niechże ie doma, abyście się na sąd nie schodzili. A inne rzeczy gdy przyidę, postanowię.
 1 Kor 10 |
1 Kor 11 Biblia Gdańska |
1 Kor 12  |
|