Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Galatów 1

Biblia Gdańska - Nowy Testament - List Świętego Pawła Apostoła do Galatów
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6

ROZDZIAŁ I.

I. Pozdrowiwszy Galaty, i zaleciwszy apostolstwo swoie 1 — 5. II. gromi ie o odstapienie od Ewangielii 6 — 14. III. Pokazuiąc, że ią od Boga wziął 15. IV. pierwéy niż o niéy z którym z Apostołów mówił 16 — 23.
Paweł Apostoł (nie od ludzi ani przez człowieka, ale przez Iezusa^[1] Chrystusa i Boga oyca, który go wzbudził^[2] od umarłych;)
2. I wszyscy bracia, którzy są ze mną, zborom Galatskim.
3. Łaska wam i pokóy niech będzie od Boga oyca i Pana naszego Iezusa Chrystusa.
4. Który wydał samego siebie za grzechy nasze, aby nas wyrwał^[3] z teraźnieyszego wieku złego według woli Boga i oyca naszego;
5. Któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.
II. 6. Dziwuię się, iż tak prędko dacie się przenosić od tego, który was powołał ku łasce Chrystusowéy, do inszéy Ewangielii;
7. Która nie iest insza; tylko [1215]niektórzy są, co was turbuią, i chcą wywrocić Ewangielią Chrystusowę.
8. Ale choćbyśmy i my, albo Anioł z nieba opowiadał wam Ewangielią mimo tę, którąśmy wam opowiadali, niech będzie przeklęty.
9. Iakośmy przedtem powiedzieli, i teraz znowu mówię: Ieźliby wam kto inną Ewangielią opowiadał mimo tę, którąście przyięli, niech będzie przeklęty.
10. Albowiem teraz do ludziś was namawiam, czyli do Boga? Albo szukamli, abym się podobał ludziom? Zaiste, ieźlibym się ieszcze ludziom^[4] chciał podobać, nie byłbym sługą Chrystusowym.
11. A oznaymuię^[5] wam, bracia! iż Ewangielia, która iest opowiadana ode mnie, nie iest według człowieka.
12. Albowiem ia, anim iéy wziął, anim się iéy nauczył od człowieka, ale przez^[6] obiawienie Iezusa Chrystusa.
13. Boście słyszeli o moiém obcowaniu niekiedy w Żydostwie, żem^[7] nader prześladował zbór Boży i burzyłem go;
14. I postępowałem w Żydostwie nad wiele rowienników moich w narodzie moim, będąc nader gorliwym miłośnikiem ustaw moich oyczystych.
III. 15. Ale gdy się upodobało Bogu, który mię odłączył z żywota matki moiéy i powołał z łaski swoiéy,^[8]
IV. 16. Aby obiawił syna swego we mnie, abym go opowiadał między^[9] Poganami, wnetże nie radziłem się ciała i krwi;
17. A nim się wrócił do Ieruzalemu, do tych, którzy prezedemną^[10] byli Apostołami, alem szedł do Arabii, i wróciłem się zasię do Damaszku.
18. Potym po trzech lat wstąpiłem^[11] do Ieruzalemu, abym się uyrzał z Piotrem; i mieszkałem u niego^[12] piętnaście dni.
19. A inszegom z Apostołów nie widział, oprócz Iakuba, brata Pańskiego.
20. A co wam piszę, oto, się przed Bogiem^[13] oświadczam, żeć nie kłamam.
21. Zatymem przyszedł do krain^[14] Syryi i Cylicyi;
22. A byłem nie znaiomym z twarzy zborom Żydowskim, które są w Chrystusie;
23. Lecz tylko byli usłyszeli, iż ten, który prześladował^[15] nas niekiedy, teraz opowiada wiarę, którą przed tém burzył. I^[16] chwalili Boga ze mnie.