Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Żydów 3
I. Moyżesz mnieyszy od Chrystusa Pana 1 — 4. II. tak iako mnieyszy iest sługa od pana swego 5. 6. III. upominania i pogrożki z świadectwa Dawidowego 7. IV. ieźliby kto odpornym był 8 — 11. V. albo ku posłuszeństwu leniwym, aby tego zaniechał 12 — 19.
Przetoż, bracia święci,[1] powołania niebieskiego uczęstnicy! obaczcie[2] Apostoła i naywyższego Kapłana wyznania naszego, Chrystusa Iezusa,
2. Wiernego temu, który go postanowił, iako i Moyżesz był[3] we wszystkim domu iego.
3. Albowiem tém większéy chwały ten nad Moyżesza godzien, im większą cześć ma budownik domu, niżeli sam[4] dom.
4. Bo każdy dom bywa budowany od kogo; ale który wszystkie[5] rzeczy zbudował, Bóg iest.
II. 5. A byłci[3] Moyżesz wierny we wszystkim domu iego, iako sługa, na[6] świadectwo tego, co potém miało bydź mówiono.
6. Ale Chrystus iako syn nad domem swoim panuie, którego domem[7] my iesteśmy, ieźli tylko tę pewną ufność i tę chwałę nadziei aż do końca stateczną zachowamy.
III. 7. Przetoż iako mówi Duch święty: Dziś, ieźlibyście głos iego,[8] usłyszeli,
IV. 8. Nie zatwardzaycież serc waszych, iako[9] w rozdrażnieniu, w dzień onego pokuszenia na puszczy,
9. Gdzie mię kusili oycowie wasi, i doświadczali mię, i widzieli sprawy moie przez czterdzieści lat.
10. Dla tegom się rozgniewał na ten naród i rzekłem: Ci zawsze błądzą sercem, a oni nie poznawaią dróg moich.
11. Iakom przysiągł[10] w gniewie moim, że nie wnidą do odpoczynienia moiego.
V. 12. Patrzcież, bracia! by snadź nie było w którym z was serce złe i niewierne, któreby odstępowało od Boga żywego;
13. Ale napominaycie iedni[11] drugie na każdy dzień, póki się Dziś nazywa, aby kto z was nie był zatwardzony oszukaniem grzechu.
14. Albowiem staliśmy się[12] uczęstnikami Chrystusa, ieźliże tylko początek tego gruntu aż do końca[13] stateczny zachowamy.
15. Przetoż póki bywa rzeczono: Dziś,[14] ieźlibyście głos iego usłyszeli, nie zatwardzaycież serc waszych, iako w oném rozdrażnieniu.
16. Albowiem niektórzy usłyszawszy, rozdrażnili Pana, ale nie wszyscy, którzy byli wyszli z Egiptu przez Moyżesza.
17. A na któreż się gniewał przez cztérdzieści lat? Izali nie na te, którzy grzeszyli, których ciała[15] podległy na puszczy?
18. A którymże[16] przysiągł, że nie mieli wniść do odpoczynienia iego? Aza nie tym, którzy byli nieposłusznymi?
19. I widziemy, iż tam nie mogli wniść dla niedowiarstwa.
- ↑ 1 Piotr. 1, 15.
- ↑ Żyd. 2, 1.
- ↑ 3,0 3,1 4 Moy. 12, 7.
- ↑ Zach. 6, 13.
- ↑ 2 Kor. 5, 5. Efez. 2, 10.
- ↑ 5 Moy. 18, 15. 18.
- ↑ 1 Piotr. 2, 5.
- ↑ Ps. 95, 8. Żyd. 4, 7.
- ↑ 2 Moy. 17, 7.
- ↑ 4 Moy. 14, 23. 5 Moy. 1, 35. Żyd. 4, 3. 5.
- ↑ 1 Tess. 5, 11. Żyd. 10, 25.
- ↑ Rzym. 8, 17.
- ↑ Żyd. 11, 1.
- ↑ Ps. 95, 7. 8. Żyd. 3, 7.
- ↑ 4 Moy. 14, 37. r. 16, 40. 1 Kor. 10, 5.
- ↑ 4 Moy. 14, 28.
Hbr 2 | Hbr 3 Biblia Gdańska |
Hbr 4 |