Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 95
I. Dawid Izraelczyki upomina, aby Pana z wielmożności, z rządu wszystkich rzeczy, i z łaskawego do siebie wezania, wielbili. II. Od nieposłuszeństwa i uporu ie odwodzi.
Póydźcież, śpiewaymy Panu; wykrzykaymy skale zbawienia naszego.
2. Uprzedźmy oblicze iego z chwałą; psalmy mu śpiewaymy.
3. Albowiem Pan iest Bóg wielki, i Król wielki nadewszystkie bogi.
4. W iegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór iego są.
5. Iegoż iest morze, bo ie on uczynił; i ziemia, którą ręce iego ukształtowały.
6. Póydźcie, kłaniaymy się, a upadaymy przed nim; klękaymy przed Panem, stworzycielem naszym.
7. Onci iest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska iego, i owce rąk iego. Dziś, ieźli[1] głos iego usłyszycie,
8. Nie zatwardzaycież serca swego, iako w Meryba, a iako czasu kuszenia na puszczy.
9. Kiedy mię kusili oycowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moie.
10. Przez czterdzieści[2] lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;
11. Którymem przysiągł[3] w popędliwości moiéy, że nie wnidą do odpoczynienia mego.
 Ps 94 |
Ps 95 | Ps 96  |
|