Wikiźródła

Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 136

< Biblia Gdańska


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Psalmów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150


Psalm CXXXVI.


 Pobudza Izraelczyki, żeby Pana wielbili dla dobroci maiestatu, i dla dziwnych spraw iego.
Wysławiaycież Pana,[1] albowiem iest dobry; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 2. Wysławiaycież Boga nad[2] bogi; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 3. Wysławiaycież Pana nad pany; albowiem na wieki miłosierdzie iego;
 4. Tego, który sam czyni cuda wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 5. Który mądrze niebiosa[3] uczynił; albowiem na wieki miłosierdzie iego;
 6. Który rozciągnął ziemię na wodach; albowiem na wieki miłosierdzie iego;
 7. Który uczynił światła[4] wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie iego;
 8. Słońce, aby panowało we dnie; albowiem na wieki miłosierdzie iego;
 9. Miesiąc i gwiazdy, aby panowały w nocy; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 10. Który poraził[5] Egipczany na pierworodnych ich; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 11. Który wywiódł[6] Izraela z pośrzodku ich; albowiem na wieki miłosierdzie iego;
 12. W ręce mocnéy, i w ramieniu wyciągnioném; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 13. Który rozdzielił[7] morze czerwone na rozdziały; albowiem na wieki miłosierdzie iego;
 14. I przeprowadził lud Izraelski pośrzodkiem iego; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 15. I wrzucił Faraona[8] z woyskiem iego w morze czerwone; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 16. Który prowadził lud[9] swóy przez puszczą; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 17. Który poraził Króle[10] wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie iego;
 18. I pobił Króle możne; albowiem na wieki miłosierdzie iego;
 19. Sehona, Króla[11] Amorreyskiego; albowiem na wieki miłosierdzie iego;
 20. I Oga, Króla Basańskiego; albowiem na wieki miłosierdzie iego.[12]
 21. I dał ziemię ich w dziedzictwo; albowiem na wieki miłosierdzie iego;
 22. W dziedzictwo Izraelowi, słudze swemu; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 23. Który w uniżeniu naszém pamięta na nas; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 24. I wybawił nas od nieprzyiaciół naszych; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 25. Który dawa pokarm wszelkiemu ciału; albowiem na wieki miłosierdzie iego.
 26. Wysławiaycież Boga niebios; albowiem na wieki miłosierdzie iego.


góra strony




 Ps 135 Ps 136 Ps 137 


Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Biblia_Gdańska/Księgi_Psalmów_136&oldid=472473”