Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 9


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Psalmów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150


Psalm IX.


I. Po zwycięstwie nad Goliatem trzyumfuiąc[1], Boskim ie sądom przypisuie. II. Na obronę Bożą, żeby się spuszczali ubodzy a utrapieni, upomina. III. Boga prosi, żeby i na potym przy nim stawał.
1. Przednieyszemu śpiewakowi, na Halmutlabben pieśń Dawidowa.
2. Będę wysławił Pana ze wszystkiego serca mego; opowiadać będę wszystkie cuda twoie.
3. Rozweselę się, i rozraduię się w tobie i będę śpiewał imieniowi twemu, o Naywyższy!
4. Że się obrócili nieprzyiaciele moi na wstecz; upadli i poginęli od obliczności twoiéy.
5. Boś ty odprawił sąd móy, i sprawę moię; zasiadłeś na stolicy,[2] Sędzia sprawiedliwy!
6. Rozgromiłeś Pogany, zatraciłeś złośnika, imię ich wygładziłeś na wieki wieczne.
7. O nieprzyiacielu! azaż wykonane są spustoszenia twoie na wieczność? Poburzyłżeś miasta? i owszem ich samych pamiątka zginęła z nimi.
8. Ale Pan na wieki trwa; zgotował stolicę swoię na sąd.
9. On będzie sądził okrąg ziemi[3] w sprawiedliwości, i osądzi narody w prawości.
10. I będzie Pan ucieczką ubogim; ucieczką czasu ucisku.[4]
11. I będą ufać w tobie, którzy znaią imię twoie; albowiem nie opuszczasz tych, Panie! którzy cię szukaią.
12. Spiewaycież Panu, który mieszka na Syonie; opowiadaycie między narody sprawy iego.
13. Bo on szuka krwi, i ma ią w pamięci, a nie zapomina wołania utrapionych.
14. Zmiłuy się nademną, Panie! obacz utrapienie moie od tych, którzy mię maią w nienawiści, ty, co mię wyrywasz z bram śmierci.
15. Abym opowiadał wszystkie chwały twoie w bramach córki Syońskiéy, weseląć się w zbawieniu twoiém.
16. Zanurzeni są[5] Poganie w dole, który uczynili; w sieci, którą skrycie zastawili, uwięzła noga ich.
17. Oznaymił się Pan, gdy uczynił sąd; w sprawie rąk swoich się złośnik usidlił. Rzecz godna rozmyślania! Sela.
18. Niepobożni się obrócą do piekła, wszyscy narodowie, którzy zapominaią Boga.
19. Bo nie będzie na wieki zapamiętany ubogi; oczekiwanie nędznych nie zginie na wieki.
20. Powstańże, Panie! niech się nie zmacnia śmiertelny człowiek; a niech narodowie osądzeni będą przed tobą.
21. Panie! puść na nie strach, aby poznali narodowie, iż są ludźmi śmiertelnymi. Sela.






  1. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – tryumfuiąc.
  2. Ps. 7, 12. Ier. 11, 20.
  3. Ps. 96, 13. Dzie. 17, 31.
  4. Ps. 37, 39. r. 46, 1. r. 91, 2.
  5. Ps. 7, 16. Ps. 35, 8.





 Ps 8 Ps 9 Ps 10