Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 52
I. Doegowe potwarzy i kłamstwa gromi, i upadkiem mu grozi. II. Wiarę i pociechę wiernych z okazania na nim sądów Bożych przypomina. III. a sam siebie w troskach obroną i łaską Bożą ciesząc wdzięczność ślubuie.
1. Przednieyszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa nauczaiąca,
2. Gdy przyszedł Doeg Edomczyk, i oznaymił Saulowi, mówiąc: Dawid przyszedł do domu Achymelechowego.[1]
3. Przeczże się chlubisz ze złości, o mocarzu! miłosierdzie Boże trwa każdego dnia.
4. Złe rzeczy myśli ięzyk twóy, iako brzytwa ostra czyniąc zdradę.
5. Umiłowałeś złe, bardziéy niż dobre; kłamstwo raczéy mówisz, niż sprawiedliwość. Sela.
6. Umiłowałeś wszystkie słowa szkodliwe, i ięzyk zdradliwy.
7. Przetoż cię Bóg zniszczy na wieki; porwie cię, i wyrwie cię z przybytku, i wykorzeni cię z ziemi żywiących. Sela.
8. To widząc sprawiedliwi będą się bali, i będą się z niego naśmiewali, mówiąc:
9. Otoż człowiek, który nie pokładał w Bogu siły swoiéy; ale ufaiąc w mnóstwie bogactw swoich zmacniał się w złości swéy.
10. Aleć ia będę iako oliwa zielona w domu Bożym, bom nadzieię położył w miłosierdziu Bożém na wieki wieczne.
11. Będę cię wysławiał, Panie! na wieki, żeś to uczynił, a będę oczekiwał imienia twego, gdyż iest zacne przed oblicznością świętych twoich.
 Ps 51 |
Ps 52 | Ps 53  |
|