Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 110
I. Dawid opisuie urząd królewski i kapłański syna Bożego; II. pokazuie skutki tego urzędu; i nad nieprzyiaciółmi sławne zwycięstwo.
1. Psalm Dawidów.
Rzekł Pan[1] Panu memu: Siądź po prawicy moiéy, dokąd nie położę nieprzyiaciół twoich podnóżkiem nóg twoich.
2. Laskę mocy twoiéy pośle Pan z Syonu, mówiąc: Panuy w pośrzód nieprzyiaciół twoich.
3. Lud twóy będzie dobrowolny w dzień zwycięstwa twego w ozdobie świętobliwości, a rozrodzi się płód twóy z żywota iako rosa na świtaniu.
4. Przysiągł Pan, a nie będzie tego żałował, mówiąc: Tyś iest Kapłanem na wieki według porządku Melchysedechowego.[2]
5. Pan po prawicy twoiéy potrze Króle w dzień gniewu[3] swego.
6. Będzie sądził narody, i wszystko napełni trupami; potłucze głowę nad wielą ziem panuiącą.
7. Z strumienia na drodze pić będzie; przetoż wywyższy[4] głowę.
Ps 109 | Ps 110 | Ps 111 |