Wikiźródła

Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Żydów 13

< Biblia Gdańska


Biblia Gdańska - Nowy Testament - List Świętego Pawła Apostoła do Żydów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13


ROZDZIAŁ XIII.


 I. Zaleca miłość, gościnność 1 — 3. II. i małżeństwo 4. III. od łakomstwa odwodzi 5. IV. w nadzieię opatrzności Bożéy 6. V. na Nauczyciele wierne pamiętać 7. 8. VI. postronnych nauk się strzedz 9 — 13. VII. inszego miasta szukać 14 — 25.
Miłość braterska[1] niech zostawa.
 2. Nie zapominaycie ochoty[2] ku gościom; albowiem przez tę niektórzy nie wiedząc, Anioły za goście[3] przyimowali.
 3. Pamiętaycie na więźnie, iakobyście spółwięźniami byli; na utrapione, iako ci, którzy téż w ciele iesteście.
 II. 4. Uczciwe[4] iest małżeństwo między wszystkimi, i łoże niepokalane; ale wszeteczniki[5] i cudzołożniki Bóg będzie sądził.
 III. 5. Obcowanie wasze niech będzie bez łakomstwa, przestawaiąc na tém, co macie; boć sam powiedział: Nie zaniecham[6] cię, ani cię opuszczę;
 IV. 6. Tak abyśmy śmiele mówić mogli: Pan mi iest[7] pomocnikiem, nie będę się bał, aby mi co miał uczynić człowiek.
 V. 7. Pamiętaycie na wodze wasze, którzy wam mówili słowo Boże, których obcowania koniec upatruiąc naśladuycie wiary ich.
 8. Iezus Chrystus[8] wczoray i dziś, tenże i na wieki.
 VI. 9. Za naukami rozmaitemi i obcemi nie unoście się; albowiem dobra rzecz iest, aby łaską[9] było utwierdzone serce a nie pokarmami, które nie pomogły tym, co się nimi bawili.
 10. Mamy ołtarz, z którego nie maią wolność ieść ci, którzy przybytkowi służą.
 11. Albowiem bydląt, których[10] krew bywa wnoszona za grzech do świątnicy przez naywyższego Kapłana, tych ciała palone bywaią za obozem.
 12. Dla tego i Iezus, aby poświęcił lud własną krwią swoią, za bramą ucierpiał.
 13. Wynidźmyż tedy do niego za obóz, nosząc urąganie iego.
 VII. 14. Albowiem nie mamy tu miasta[11] trwałego, ale onego przyszłego szukamy.
 15. Przetoż przez niego ofiaruymy Bogu ofiarę[12] chwały ustawicznie, to iest, owoce warg wyznawaiących imieniowi iego.
 16. A dobroczynności i udzielania nie przepominaycie; albowiem się Bóg w takowych ofiarach kocha.
 17. Bądźcie posłuszni[13] wodzom waszym, i bądźcie im poddani; albowiem oni czuią nad duszami waszemi, iako ci, którzy liczbę oddać maią; aby to z radością czynili, a nie z wzdychaniem; boć wam to nie iest pożyteczno.
 18. Modlcie się[14] za nami; albowiem dufamy, iż mamy dobre sumnienie, iako ci, którzy się chcemy we wszystkiém dobrze zachować.
 19. A tem więcéy proszę was, abyście to czynili, abym wam tém rychléy był przywrócony.
 20. A Bóg pokoiu, który wywiódł od umarłych we krwi przymierza wiecznego, onego wielkiego pasterza owiec, Pana naszego Iezusa:
 21. Niech was doskonałymi[15] uczyni w każdym uczynku dobrym ku czynieniu woli swoiéy sprawuiąc w was to, co przyiemnego przed obliczem iego, przez Iezusa Chrystusa, któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.
 22. A proszę was, bracia! znoście cierpliwie słowo napominania tego; bomci do was krótko pisał.
 23. Wiedzcie o bracie Tymoteuszu, że iest wypuszczony, z którym (ieźlibym rychło przyszedł,) oglądam was.
 24. Pozdrówcie wszystkie wodze wasze, i wszystkie Swięte. Pozdrawiaią was bracia ze Włoch.
 25. Łaska niech będzie z wami wszystkimi. Amen.

Ten list do Żydów napisany ze Włoch przez Tymoteusza.


góra strony




 Hbr 12 Hbr 13
Biblia Gdańska		 List powszechny Świętego Iakuba Apostoła 


Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Biblia_Gdańska/List_Świętego_Pawła_Apostoła_do_Żydów_13&oldid=559922”