Biblia Gdańska/Księgi Iozuego 1

[248]

ROZDZIAŁ I.

 I. Iozue na mieysce Moyżesza zmarłego od Boga wezwany i potwierdzony 1 — 9. II. gotuie lud na weście do ziemi obiecanéy 10 — 15. III. a oni posłuszeństwo ślubuią 16 — 18.

I stało się po śmierci Moyżesza, sługi Pańskiego, że mówił Pan do Iozuego, syna Nunowego, sługi Moyżeszowego, i rzekł:
 2. Moyżesz, sługa móy, umarł; przetoż teraz wstań, przepraw się przez ten Iordan, ty, i wszystek lud ten, do ziemi, którą Ia im, synom Izraelskim, dawam.
 3. Każde^[1] mieysce, po którem deptać będzie stopa nogi waszéy, dałem wam, iakom obiecał Moyżeszowi.
 4. Od puszczy^[2] i od Libanu tego, i aż do rzeki wielkiéy, rzeki Eyfrates, wszystka ziemia Hetteyczyków, i aż do morza wielkiego na zachód słońca, będzie granica wasza.
 5. Nie ostoi się nikt przed tobą po wszystkie dni żywota twego; iakom był z Moyżeszem, tak będę z tobą, nie^[3] odstąpię cię, ani cię opuszczę.
 6. Zmacniayże się i mężnie sobie poczynay; albowiem ty podasz w dziedzictwo ludowi temu ziemię, o którąm przysiągł oycom ich, że im ią dam.
 7. Tylko się zmacniay, i bardzo mężnie sobie poczynay, abyś strzegł, i czynił wszystko^[4] według zakonu, któryć rozkazał Moyżesz, sługa móy; nie uchylay się od niego ani na prawą ani na lewą, żebyś się roztropnie sprawował we wszystkiém, do czego się udasz.
 8. Niech nie odstępuią księgi zakonu tego od ust twoich; ale rozmyślay w nich, we dnie i w nocy, abyś strzegł i czynił wszystko, co napisano w nim; albowiem na ten czas poszczęścią się drogi twoie, i na^[5] ten czas rostropnym będziesz.
 9. Azażemci nie rozkazał: zmocniy się, i mężnie sobie poczynay, nie lękay się, a nie trwoż sobą, albowiem z tobą iest Pan, Bóg twóy, we wszystkiém, do czegokolwiek się obrócisz?
 II. 10. A przetoż rozkazał Iozue przełożonym nad ludem, mówiąc:
 11. Przeydźcie przez pośrzodek obozu, a rozkażcie ludowi, mówiąc: Gotuycie sobie żywność; albowiem po trzech dniach przeydziecie przez ten Iordan, abyście weszli, a posiedli ziemię, którą Pan, Bóg wasz, dawa wam w osiadłość.
 12. Rubenitom téż, i Gadytom, i połowie pokolenia Manasesowego rzekł Iozue, mówiąc:
 13. Pamiętaycie na słowo, które^[6] wam rozkazał Moyżesz, sługa Pański, mówiąc: Pan, Bóg wasz, sprawił wam odpoczynienie, i dał wam tę ziemię;
 14. Żony wasze, dziatki wasze, i bydła wasze niech zostaną w ziemi, którą wam dał Moyżesz z téy strony Iordanu; ale wy póydziecie zbroyni przed bracią waszą, wszyscy duży w sile, a będziecie ich posiłkować,
 15. Aż odpoczynienie sprawi Pan braci waszym, iako i wam, a oni posiędą ziemię, którą im dawa Pan, Bóg wasz; potym się wrócicie^[7] do ziemi osiadłości waszéy, a będziecie ią trzymać, którą wam dał Moyżesz, sługa Pański, z téy strony Iordanu na wschód słońca.
 III. 16. I odpowiedzieli Iozuemu, mówiąc: Wszystko, coś nam rozkazał, uczynimy, a gdziekolwiek nas poślesz, póydziemy.
 17. Iakośmy byli posłuszni Moyżeszowi, tak posłuszni będziemy i tobie; tylko niech będzie Pan, Bóg twóy, z tobą, iako był z Moyżeszem.
 18. Ktobykolwiek przeciwił się ustom twoim, a nie byłby posłusznym słowom twoim we wszystkiém, co mu rozkażesz, niechay umrze; tylko się zmacniay, a mężnie sobie poczynay.

1. 5 Moy. 11, 24. Ioz. 14, 9.
2. 5 Moy. 1, 7.
3. 5 Moy. 31, 6. 8. Żyd. 13, 5.
4. 5 Moy. 31, 7.
5. Ps. 119, 99. 2 Tym. 3, 15.
6. 4 Moy. 32, 20. 28.
7. Ioz. 22, 4.

Spis treści

Ioz 1

Ioz 2