Wikiźródła

Biblia Gdańska/List pierwszy powszechny Ś. Iana Apostoła 3

< Biblia Gdańska


Biblia Gdańska - Nowy Testament - List pierwszy powszechny Ś. Iana Apostoła

1 - 2 - 3 - 4 - 5


ROZDZIAŁ III.


 I. Zacność tego, że nas Bóg za syny swoie przyiął, zaleciwszy 1 — 6. II. nowość żywota dobrymi uczynkami wyświadczać każe 7 — 13. III. tego pewnym znakiem iest miłość 14 — 18. IV. i ufność w Bogu 19 — 24.
Patrzcie, iaką miłość dał nam oyciec, abyśmy dziatkami Bożemi nazwani byli. Dla tegoć świat nie zna nas, iż onego nie zna.
 2. Naymilsi! teraz dziatkami Bożemi iesteśmy, ale się ieszcze nie obiawiło, czém będziemy; lecz wiemy, iż gdy się on obiawi, podobni mu będziemy; albowiem uyrzymy go tak, iako iest.
 3. A ktokolwiek ma tę nadzieię w nim, oczyścia się, iako i on czysty iest.
 4. Każdy, co czyni grzech, ten i zakon przestępuie; albowiem grzech iest[1] przestępstwo zakonu.
 5. A wiecie, iż się on obiawił, aby grzechy[2] nasze zgładził, a grzechu w nim niemasz.
 6. Wszelki tedy, kto w nim mieszka, nie grzeszy; ale ktokolwiek grzeszy, nie widział[3] go, ani go poznał.
 II. 7. Dziateczki![4] niechay was nikt nie zwodzi; kto czyni[5] sprawiedliwość, sprawiedliwy iest, iako i on sprawiedliwy iest;
 8. Kto czyni grzech, z diabła[6] iest; gdyż od początku diabeł grzeszy. Na to się obiawił syn Boży, aby zepsował uczynki diabelskie.
 9. Wszelki, co się narodził z Boga, grzechu nie czyni, iż nasienie iego w nim zostawa, i nie może grzeszyć, iż z Boga narodzony iest.
 10. Po tém poznać dziatki Boże i dzieci diabelskie. Wszelki, który nie czyni sprawiedliwości, nie iest z Boga, i który nie miłuie brata swego.
 11. Albowiem to iest poselstwo, któreście słyszeli od początku, abyśmy iedni drugie[7] miłowali.
 12. Nie iako[8] Kain, który był z tego złośnika, i zabił brata swego. A dla czegoż go zabił? Iż uczynki iego złe były, a brata iego sprawiedliwe.
 13. Nie dziwuycie się, bracia moi! ieźli was świat nienawidzi.
 III. 14. My wiemy, żeśmy przeniesieni z śmierci do żywota, iż miłuiemy bracią; kto nie miłuie brata, zostawa[9] w śmierci.
 15. Każdy, co nienawidzi brata swego, mężobóycą iest; a wiecie, iż żaden mężobóyca niema żywota wiecznego w sobie zostawaiącego.
 16. Przez tośmy poznali miłość Bożą, iż on duszę swoię za[10] nas położył; i myśmy powinni, kłaść duszę za bracią.
 17. A ktoby miał maiętność[11] świata tego, i widziałby brata swego potrzebuiącego, a zawarłby wnętrzności swoie przed nim, iakoż w nim zostawa miłość Boża?
 18. Dziateczki moie! nie miłuymy słowem ani ięzykiem, ale uczynkiem i prawdą.
 IV. 19. A przez to poznawamy, iż z prawdy iesteśmy, i przed nim uspokoiemy serca nasze.
 20. Bo ieźliby nas potępiało serce nasze, daleko większy iest Bóg, niż serce nasze, i wie wszystko.
 21. Naymilsi! ieźliby serce nasze nas nie potępiało, ufanie mamy ku Bogu;
 22. I o cokolwiekbyśmy[12] prosili, bierzemy od niego; bo przykazania iego chowamy, i to, co się podoba przed obliczem iego, czynimy.
 23. A toć iest przykazania[13] iego, abyśmy wierzyli imieniowi syna iego Iezusa Chrystusa, i miłowali iedni drugich, iako nam[14] przykazał.
 24. Bo kto chowa przykazania[15] iego, w nim mieszka, o on téż w nim; a przez to[16] znamy, iż mieszka w nas, to iest, z ducha, którego nam dał.


góra strony




 List pierwszy powszechny Ś. Iana Apostoła 2 List pierwszy powszechny Ś. Iana Apostoła 3
Biblia Gdańska		 List pierwszy powszechny Ś. Iana Apostoła 4 


Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Biblia_Gdańska/List_pierwszy_powszechny_Ś._Iana_Apostoła_3&oldid=381575”