Wikiźródła

Biblia Gdańska/List powszechny Świętego Iakuba Apostoła 2

< Biblia Gdańska


Biblia Gdańska - Nowy Testament - List powszechny Świętego Iakuba Apostoła

1 - 2 - 3 - 4 - 5


ROZDZIAŁ II.


 I. Brakowanie w osobach z wiarą Chrystusową się nie zgadza 1 — 13. II. którą nie dosyć iest wyznać słowami, ale ią trzeba uczynkami miłosiernymi oświadczać 14 — 20. III. przykładem Abrahama Patryarchy 21 — 24. IV. i Rachaby 25. 26.
Bracia moi! nie mieycie z brakowaniem[1] osób wiary Pana naszego Iezusa Chrystusa, który chwalebny iest.
 2. Albowiem gdyby wszedł do zgromadzenia waszego mąż, maiąc pierścień złoty w szacie świetnéy, a wszedłby téż i ubogi w podłém odzieniu;
 3. I weyrzelibyście na tego, co ma świetną szatę, a rzeklibyście mu: Ty! siądź sam poczciwie! a ubogiemubyście rzekli: Ty! tam stóy, albo siądź tu pod podnóżkiem moim;
 4. Azażeście iuż nie uczynili różności między sobą, i nie staliście się sędziami myśli złych?
 5. Słuchaycie, bracia moi mili! azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie, aby byli bogatymi w wierze, i dziedzicami królestwa, które obiecał tym, którzy go miłuią?
 6. Aleście wy znieważyli ubogiego. Azaż bogacze gwałtem was nie uciskaią, i do sądów was nie pociągaią?
 7. Azaż oni nie bluźnią onego zacnego imienia, które iest wzywane nad wami?
 8. A ieźliże pełnicie zakon królewski według pisma: Będziesz miłował[2] bliźniego twego, iako samego siebie, dobrze czynicie.
 9. Lecz ieźli osobami brakuiecie, grzech popełniacie, i bywacie przekonani[3] od zakonu, iako przestępcy.
 10. Albowiem ktobykolwiek zachował[4] wszystek zakon, a w iednymby upadł, stał się winien wszystkich przykazań.
 11. Bo który rzekł: Nie będziesz[5] cudzołożył, ten téż rzekł: Nie będziesz zabiiał; a ieźlibyś nie cudzołożył, alebyś zabił, stałeś się przestępcą zakonu.
 12. Tak mówcie i tak czyńcie, iako ci, którzy według zakonu wolności macie bydź sądzeni.
 13. Albowiem sąd bez miłosierdzia[6] będzie temu, co nie czynił miłosierdzia; ale miłosierdzie chlubi się przeciwko sądowi.
 II. 14. Cóż pomoże, bracia moi! ieźliby kto rzekł, iż ma wiarę, a uczynkówby nie miał? izali go ona wiara może zbawić?
 15. A gdyby brat albo siostra byli[7] nieodziani, i schodziłoby im na powszedniéy żywności,
 16. I rzekłby im kto z was: Idźcie w pokoiu, ugrzeycie się, i naiedzcie się, a nie dalibyście im potrzeb ciału należących, cóż to pomoże?
 17. Także i wiara, nie mali uczynków, martwa iest sama w sobie.
 18. Ale rzecze kto: Ty masz wiarę, a ia mam uczynki; ukaż mi wiarę twoię bez uczynków twoich, a ia tobie ukażę wiarę moię z uczynków moich.
 19. Ty wierzysz, iż ieden iest Bóg, dobrze czynisz; i diablić temu[8] wierzą, wszakże drzą.
 20. Ale chceszli wiedzieć, o człowiecze marny! iż wiara bez uczynków martwa iest?
 III. 21. Abraham, oyciec nasz, izali nie z uczynków usprawiedliwiony iest, gdy ofiarował[9] Izaaka, syna swego, na ołtarzu?
 22. Widzisz, iż wiara spólnie robiła z uczynkami iego, a z uczynków wiara doskonałą się stała.
 23. A tak wypełniło się pismo, które[10] mówi: I uwierzył Abraham Bogu, i przyczytano mu to ku sprawiedliwości, i przyiacielem[11] Bożym nazwany iest.
 24. A widzicież, iż z uczynków usprawiedliwiony bywa człowiek, a nie z wiary tylko?
 IV. 25. Także téż i[12] Rachab, wszetecznica, izali nie z uczynków iest usprawiedliwiona, gdy przyięła one posły i inszą drogą wypuściła?
 26. Albowiem iako ciało bez duszy iest martwe, tak i wiara bez uczynków martwa iest.


góra strony




 List powszechny Świętego Iakuba Apostoła 1 List powszechny Świętego Iakuba Apostoła 2
Biblia Gdańska		 List powszechny Świętego Iakuba Apostoła 3 


Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Biblia_Gdańska/List_powszechny_Świętego_Iakuba_Apostoła_2&oldid=390132”