Wikiźródła

Biblia Gdańska/Ewangielia według Świętego Iana 1

< Biblia Gdańska


Biblia Gdańska - Nowy Testament - Ewangielia według Świętego Iana

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21


ROZDZIAŁ I.
 I. Swiadectwo świętego Iana Ewangielisty 1 — 14. II. i Iana Chrziciela o Chrystusie Panu, gdzie i o legacyi Księży Ieruzalemskich do Iana S. 15 — 36. III. i o powołaniu niektórych osób na urząd Apostolski wzmianka się dzieie 37 — 51.

Na początku było[1] Słowo, a ono Słowo było u Boga, a Bogiem było ono Słowo.
 2. To było na początku u Boga.[2]
 3. Wszystkie rzeczy[3] przez nie się stały, a bez niego nic się nie stało, co się stało.
 4. W niém[4] był żywot, a żywot[5] był oną światłością ludzką.
 5. A ta światłość w ciemnościach świeci, a ciemności iéy nie ogarnęły.
 6. Był człowiek posłany[6] od Boga, któremu imię było Ian.
 7. Ten przyszedł na świadectwo, aby świadczył o téy światłości, aby przezeń wszyscy uwierzyli.
 8. Nie byłci on tą światłością, ale przyszedł, aby świadczył o téy światłości.
 9. Tenci był tą prawdziwą[7] światłością, która oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat.
 10. Na świecie był, a świat przezeń[8] uczyniony iest; ale go świat nie poznał.
 11. Do swéy własności przyszedł, ale go własni iego nieprzyięli.
 12. Lecz którzy go kolwiek przyięli, dał im tę moc, aby się[9] stali synami Bożymi, to iest, tym, którzy wierzą w imię iego.
 13. Którzy nie z krwi, ani z woli ciała, ani z woli męża, ale z Boga narodzeni są.
 14. A to Słowo ciałem się[10] stało, i mieszkało między nami, (i widzieliśmy[11] chwałę iego, chwałę iako iednorodzonego od oyca,) pełne łaski[12] i prawdy.]
 II. 15. Ian[13] świadczył o nim, i wołał, mówiąc: Tenci był, o którymem powiadał: Który po mnie przyszedłszy, uprzedził mię; bo pierwéy był niż ia.
 16. A z pełności iego myśmy wszyscy[14] wzięli, i łaskę za łaskę.
 17. Albowiem zakon[15] przez Moyżesza iest dany, a łaska i prawda przez Iezusa Chrystusa stała się.
 18. Boga nikt[16] nigdy nie widział, on iednorodzony syn, który iest w łonie oycowskiém, ten nam[17] opowiedział.
 19. A toć iest[18] świadectwo Ianowe, gdy posłali Żydzi z Ieruzalemu Kapłany i Lewity, aby go pytali: Ty ktoś iest?
 20. I wyznał a nie zaprzał, a wyznał, żem ia nie[19] iest Chrystus.
 21. I pytali go: Cóżeś tedy? Eliażeś ty? A on rzekł: Nie iestem. A oni: Prorokiemeś ty? i odpowiedział: Nie iestem.
 22. Rzekli mu tedy? Któżeś iest, żebyśmy odpowiedź dali tym, którzy nas posłali? Cóż wżdy powiadasz o sobie?
 23. Rzekł: Iam jest głos[20] wołaiącego na puszczy; prostuycie drogę Pańską, iako powiedział Izaiasz Prorok.
 24. A ci, którzy byli posłani, byli z Faryzeuszów.
 25. I pytali go i rzekli mu: Czemuż tedy chrzcisz, ieźliżeś ty nie iest Chrystus, ani Eliasz, ani on Prorok?
 26. Odpowiedział im Ian, mówiąc: Iać chrzczę[21] wodą; ale w pośrzodku was stoi, którego wy nie znacie.
 27. Tenci iest, który po mnie przyszedłszy, uprzedził mię, któremum ia nie iest godzien, żebym rozwiązał rzemyk obuwia iego.
 28. To się stało w Betabarze za Iordanem, gdzie Ian chrzcił.]
 29. A nazaiutrz uyrzał Ian Iezusa idącego do siebie, i rzekł: Oto,[22] Baranek Boży, który gładzi grzéch świata.
 30. Tenci iest, o którymem powiadał, że idzie za mną mąż, który mię uprzedził; bo pierwéy był niż ia.
 31. A iam go nie znał; ale aby był obiawiony Izraelowi, dla tegom ia przyszedł, chrzcząc wodą.
 32. I świadczył Ian, mówiąc: Widziałem ducha[23] zstępuiącego iako gołębicę z nieba, i został na nim.
 33. A iam go nie znał; ale który mię posłał chrzcić wodą, ten mi rzekł: Na kogobyś uyrzał ducha zstępuiącego i zostawaiącego na nim, tenci iest, który chrzci[24] Duchem świętym.
 34. A iam widział i świadczył, że ten iest syn Boży.
 35. Nazaiutrz zasię stał Ian i dwa z uczniów iego.
 36. A uyrzawszy Iezusa chodzącego, rzekł: Oto, Baranek[25] Boży.
 III. 37. I słyszeli go oni dwa uczniowie mówiącego, i szli za Iezusem.
 38. A obróciwszy się Iezus, i uyrzawszy ie za sobą idące, rzekł do nich: Czego szukacie? A oni mu rzekli: Rabbi! (co się wykłada Mistrzu,) gdzie mieszkasz?
 39. Rzekł im: Póydźcie, a oglądaycie. I szli i widzieli, gdzie mieszkał, a zostali przy nim onego dnia; bo było około dziesiątéy godziny.
 40. A był Andrzey, brat Symona Piotra, ieden z onych dwu, którzy to słyszeli od Iana, i szli byli za nim.
 41. Ten naypierwéy znalazł Symona, brata swego własnego, i rzekł mu: Znaleźliśmy Mesyasza, co się wykłada Chrystus.
 42. I przywiódł go do Iezusa. A weyrzawszy nań Iezus, rzekł: Tyś[26] iest Symon, syn Ionaszów; ty będziesz nazwany Kiefas, co się wykłada Piotr.
 43. A nazaiutrz chciał Iezus wyniść do Galilei, i znalazł Filipa i rzekł mu: Póydź za mną.
 44. A Filip był z Betsaidy, z miasta Andrzeiowego i Piotrowego.
 45. Filip znalazł Natanaela i rzekł mu: Znaleźliśmy onego, o którym pisał[27] Moyżesz w zakonie, i[28] Prorocy, Iezusa, syna Iózefowego, z Nazaretu.
 46. I rzekł mu Natanael: Możeż z Nazaretu bydź co dobrego? Rzekł mu Filip: Póydź a ogląday!
 47. Uyrzawszy tedy Iezus Natanaela idącego do siebie, rzekł o nim: Oto, prawdziwie Izraelczyk, w którym niemasz zdrady.
 48. Rzekł mu Natanael: Zkądże mię znasz? Odpowiedział Iezus i rzekł mu: Pierwéy niż cię Filip zawołał, gdyś był pod figowém drzewem, widziałem cię.
 49. Odpowiedział Natanael i rzekł mu: Mistrzu! tyś iest on syn Boży, tyś iest on Król Izraelski.
 50. Odpowiedział Iezus i rzekł mu: Iżemci powiedział: Widziałem cię pod figowém drzewem, wierzysz; większe rzeczy nad te uyrzysz.
 51. I rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Od tego czasu uyrzycie niebo otworzone, i Anioły Boże wstępuiące i zstępuiące na Syna człowieczego.


góra strony




 Spis treści J 1
Biblia Gdańska		 J 2 


Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Biblia_Gdańska/Ewangielia_według_Świętego_Iana_1&oldid=2750871”