Biblia Gdańska/Księgi Przypowieści Salomonowe 30

[709]

ROZDZIAŁ XXX.

 I. Agur nieumieiętność swoię wyznawa 1 — 6. II. Bogu się modli 7 — 9. III. Naostatek rodzaie ludzi różne, i rzeczy niektóre nienasycone, niepoięte, i niedościgłe, mądre i rostropne opisuie 10 — 33.

 1. Te są słowa Agura, syna Iakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityela, do Ityela i Uchala.
 2. Zaistem iest głupszy nad inne, a rozumu człowieczego niemam.
 3. I nie nauczyłem się mądrości, a umieiętności świętych nie umiem.
 4. Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swéy? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię iego? i co za imię Syna iego? Wieszże?
 5. Wszelka mowa Boża iest^[1] czysta; on iest tarczą tym, którzy dufaią w nim.
 6. Nie przydaway do słów^[2] iego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.
 II. 7. Dwu rzeczy żądam od ciebie, nie odmawiayże mi pierwéy niż umrę.
 8. Marność i słowo kłamliwe oddal ode mnie; ubostwa i bogactwa nie daway mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby moiéy;
 9. Abym snadź^[3] nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż iest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał na daremno imienia Boga mego.
 III. 10. Nie podwodź na sługę przed panem iego, być snadź nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.
 11. Iest rodzay, który oycu swemu złorzecza, a matce swoiéy nie błogosławi.
 12. Iest rodzay, który się zda sobie bydź czysty, choć od plugastwa swego nie iest omyty.
 13. Iest rodzay, którego są^[4] wyniosłe oczy, i powieki iego wywyższone są.
 14. Iest rodzay, którego zęby są iako^[5] miecze, a trzonowe zęby iego iako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.
 15. Piiawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś. Trzy rzeczy są, które nie bywaią nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.
 16. Grób, i żywot niepłodny, ziemia téż nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć.
 17. Oko, które się naśmiewa z oyca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłuią krucy u potoków, i orlęta ie wyiedzą.
 18. Te trzy rzeczy są ukryte przede mną, owszem cztery, których nie wiem:
 19. Drogi orléy na powietrzu, drogi mężowéy na skale, drogi okrętowéy w pośrzód morza, i drogi mężowéy z panną.
[710] 20. Takać iest droga niewiasty cudzołożącéy; ie, a uciera usta swoie, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.
 21. Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:
 22. Dla sługi, kiedy panuie, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;
 23. Dla przemierzłéy niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziéwki, kiedy dziedziczy po pani swoiéy.
 24. Teć są cztery rzeczy naymnieysze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrce:
 25. Mrówki, huf słaby, które sobie iednak w lecie gotuią pokarm swóy;
 26. Królikowie, twór słaby, którzy iednak buduią w skale dom swóy;
 27. Szarańcze króla nie maią, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;
 28. Paiąk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.
 29. Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:
 30. Lew naymocnieyszy między zwierzęty, który przed nikim nie ustępuie;
 31. Koń na biodrach^[6] przepasany, i kozieł, i Król, przeciw któremu żaden nie powstawa.
 32. Ieźliś głupie uczynił, gdyś się wynosił, albo ieźliś źle myślił, położże rękę na usta.^[7]
 33. Kto tłucze śmiotanę, wybiia masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.

1. Ps. 12, 7. Ps. 18, 31. Ps. 119, 140.
2. 5 Moy. 4, 2.
3. 5 Moy. 8, 12. 14.
4. Przyp. 6, 17.
5. Przyp. 12, 18.
6. Iob. 39, 22.
7. Iob. 21, 5.

Prz 29

Prz 30

Prz 31