Wikiźródła

Biblia Gdańska/Księgi Przypowieści Salomonowe 15

< Biblia Gdańska


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Przypowieści Salomonowe

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31


ROZDZIAŁ XV.

Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszaią popędliwość.
 2. Ięzyk mądrych zdobi umieiętność; ale usta głupich wywieraią[1] głupstwo.
 3. Na każdém mieyscu[2] oczy Pańskie upatruią złe i dobre.
 4. Zdrowy ięzyk[3] iest drzewo żywota; ale przewrótność z niego iest iako zdruzgotanie od wiatru.
 5. Głupi gardzi karaniem oyca swego; ale kto przyymuie napomnienie, stanie się ostróżnym.
 6. W domu sprawiedliwego iest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamieszanie.
 7. Wargi mądrych sieią umieiętność; ale serce głupich nie tak.
 8. Ofiara[4] niepobożnych iest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.
 9. Obrzydliwością Panu iest droga bezbożnego; ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuie.
 10. Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.
 11. Piekło[5] i zatracenie są przed Panem; iakoż daleko więcéy serca synów ludzkich.
 12. Naśmiewca nie miłuie tego, który go[6] karze, ani do mądrych przychodzi.
 13. Serce wesołe[7] uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.
 14. Serce rozumne szuka umieiętności; ale usta głupich karmią się głupstwem.
 15. Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto iest wesołego serca, ma gody ustawiczne.
 16. Lepsza iest trocha[8] w boiaźni Pańskiéy, niżeli skarb wielki z kłopotem.
 17. Lepszy iest pokarm[9] z iarzyny, gdzie iest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie iest nienawiść.
 18. Mąż gniewliwy[10] wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.
 19. Droga leniwego iest iako płot cierniowy; ale ścieszka szczerych iest równa.
 20. Syn mądry uwesela[11] oyca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoię.
 21. Głupstwo iest weselem[12] głupiemu, ale człowiek rostropny prostuie drogę swoię.
 22. Gdzie niemasz rady, rozsypuią[13] się myśli; ale w mnóstwie rayców ostoią się.
 23. Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich; bo słowo według czasu wyrzeczone, o iako iest dobre!
 24. Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego.
 25. Pan wywróci[14] dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.
 26. Myśli złego są obrzydliwością Panu; ale powieści czystych są przyiemne.
 27. Kto chciwie naśladuie łakomstwa, zamieszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.
 28. Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywieraią złe rzeczy.
 29. Dalekim iest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych[15] wysłuchywa.
 30. Światłość oczu uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.
 31. Ucho, które słucha karności żywota, w pośrzodku mądrych mieszkać będzie.
 32. Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swoiéy; ale kto przyymuie karanie, ma rozum.
 33. Boiaźń Pańska iest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza[16] poniżenie.



góra strony


 Prz 14 Prz 15 Prz 16 


Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Biblia_Gdańska/Księgi_Przypowieści_Salomonowe_15&oldid=2760742”