Biblia Gdańska/Księgi Przypowieści Salomonowe 21
Serce królewskie iest w ręce Pańskiéy iako potoki wód; kędy chce, nakłoni ie.
2. Wszelka droga człowieka prosta iest[1] przed oczyma iego; ale Pan iest, który serca waży.
3. Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziéy się Panu podoba, niżeli ofiara.
4. Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.
5. Myśli pracowitego pewne[2] dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.
6. Zebrane skarby ięzykiem[3] kłamliwym są marnością pomiiącą tych, którzy szukaią śmierci.
7. Drapiestwo niezbożnych potrwoży ie; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.
8. Mąż, którego droga przewrotna, obcym iest; ale sprawa czystego iest prosta.
9. Lepiéy iest mieszkać[4] w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
10. Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyiaciel iego nie bywa wdzięczny w oczach iego.
11. Gdy karzą[5] naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy rostropnie postępuią z mądrym, przyimuie naukę.
12. Bóg dawa przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.
13. Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.
14. Dar potaiemnie dany uśmierza zapalczywość; i upominek w zanadra włożony gniew wielki uspokaia.
15. Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuie; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.
16. Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.
17. Mąż, który dobrą myśl miłuie, stawa się ubogim; a kto miłuie wino i oleyki, nie zbogaci się.
18. Niezbożnik będzie okupem[6] za sprawiedliwego, a za uprzeyme przewrotnik.
19. Lepiéy mieszkać[7] w ziemi pustéy, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.
20. Skarb pożądany i oléy są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.
21. Kto naśladuie sprawiedliwości i miłosierdzia, znayduie żywot, sprawiedliwość, i sławę.
22. Mądry ubiega miasto mocarzów, a burzy potęgę ufności ich.
23. Kto strzeże ust swoich i ięzyka swego, strzeże od ucisków duszy swoiéy.
24. Hardego i pysznego imię iest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.
25. Leniwego żądość zabiia; bo ręce iego robić nie chcą.
26. Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy[8] udziela, a nie szczędzi;
27. Ofiara niepobożnych iest[9] obrzydliwością, a dopieroż gdyby ią w grzéchu ofiarował.
28. Świadek fałszywy[10] zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.
29. Mąż niezbożny zatwardza twarz swoię; ale uprzeymy sam sprawuie drogę swoię.
30. Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.
31. Konia gotuią[11] na dzień bitwy; ale od Pana iest wybawienie.
 Prz 20 |
Prz 21 | Prz 22  |
|