Biblia Gdańska/Księgi Przypowieści Salomonowe 26
Iako śnieg w lecie, i iako deszcz we żniwa: tak głupiemu nie przystoi chwała.
2. Iako się ptak tam i sam tuła, i iako iaskółka lata: tak przeklęctwo niezasłużone nie przyydzie.
3. Bicz na[1] konia, ogłowka na osła, a kiy potrzebny iest na grzbiet głupiego.
4. Nie odpowiaday głupiemu według głupstwa iego, abyś mu i ty nie był podobny.
5. Odpowiedz głupiemu według głupstwa iego, aby się sobie nie zdał bydź mądrym.
6. Iakoby nogi obciął; tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
7. Iako nierówne są goleni u chromego: tak iest powieść w uściech głupich.
8. Iako kiedy kto przywięzuie kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
9. Iako ciernie, gdy się dostanie w rękę piianego: tak przypowieść iest w uściech głupich.
10. Wielki Pan stworzył wszystko, a dawa zapłatę głupiemu, dawa także zapłatę przestępcom.
11. Iako pies wraca się do zwrócenia[2] swego: tak głupi powtarza głupstwo swoie.
12. Uyrzyszli człowieka, co się sobie zda bydź mądrym, nadzieia o głupim[3] lepsza iest, niżeli o nim.
13. Leniwy mówi: Lew na drodze, lew na ulicach.
14. Iako się drzwi obracaią na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swoiém.
15. Leniwiec[4] rękę kryie do zanadrz swych, a ciężko mu iéy podnosić do ust swoich.
16. Leniwiec zda się sobie bydź mędrszym, niżeli siedm odpowiadaiących z rozsądkiem.
17. Iakoby téż psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdawa.
18. Iako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
19. Tak iest każdy, który podchodzi przyiaciela swego, a mówi: Azam ia nie żartował?
20. Gdy niestawa drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika,[5] ucichnie zwada.
21. Iako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia: tak człowiek swarliwy[6] do rozniecenia zwady.
22. Słowa obmowcy[7] są iako słowa zranionych; a wszakże przenikaią do wnętrzności żywota.
23. Wargi nieprzyiacielskie i serce złe są iako śrebrna piana, którą polewaią naczynie gliniane.
24. Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udawa wargami swemi; ale w sercu swoiém myśli o zdradzie.
25. Gdyć się ochotnym mową swą ukazuie, nie wierz mu; bo siedmioraka obrzydliwość iest w sercu iego.
26. Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość iéy w zgromadzeniu.
27. Kto drugiemu dół[8] kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
28. Człowiek ięzyka kłamliwego ma utrapione w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
 Prz 25 |
Prz 26 | Prz 27  |
|